در سال 2015، اکثریت قریب به اتفاق کشورها متعهد به محدود کردن گرم شدن کره زمین در اجلاس سران در پاریس، فرانسه شدند. از آن زمان به بعد، تعداد فزاینده ای از کشورها تاریخ های لازم الاجرا را تعیین کرده اند تا بتوانند به کربن صفر خالص برسند. با توجه به این تعهد برای کاهش تغییرات آب و هوایی، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) عامل اصلی موفقیت آن است. بخش تصفیه فاضلاب مسئول تقریباً 2٪ گازهای گلخانه ای ساطع شده در سطح جهان است. با توجه به اینکه اثر آن در مقایسه با دی اکسید کربن (CO2) 300 برابر است، مهمترین عامل آن اکسید نیتروژن (N2O) است. بسیاری از تصفیه خانه های بیولوژیکی فاضلاب حذف نیتروژن را به روشی غیربهینه انجام می دهند و مستعد انتشار N2O هستند.

شرکت های بزرگ با مشاهده اولین تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر عملکرد خود شروع به انطباق می کنند ... اما بسیاری از افراد احساس اضطرار نمی کنند تا با کاهش انتشار خود به کاهش میزان این تغییر کمک کنند. بسیاری از ما احساس می کنیم محکوم به سازگاری هستیم و توان مقابله با منبع مشکل را نداریم، زیرا به نظر می رسد اقدامات تخفیف بالقوه ما یک قطره است و تحت محدودیت های اقتصادی و زمانی که بر ما حاکم است، همچنان با اولویت پایین عقب رانده می شویم. برنامه ریزی.