طراحی سیستم های آبیاری تحت فشار ﻛﻪ روﺷ ﻬﺎی ﺑﺎراﻧﻲ و ﻣﻮﺿﻌﻲ دو ﮔﺮوه ﻋﻤﺪه  آﻧﺮا ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ، ﻛﺎری ﻋﻠﻤﻲ، ﻫﻨﺮی و ﺗﺠﺮﺑﻲ اﺳت.

ﻫﺮ ﻃﺮح ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺮ واﻗﻌﻴﺎت و اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮده و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﺪاف اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪه از ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ وﺿﻌﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدی، ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﺳﻄﺢ داﻧﺶ او ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻴﺎده ﻛﺮدن و اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎﺷﺪ. در ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر اﻏﻠﺐ ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ دﺧﺎﻟﺖ دارﻧﺪ.