شارژ آبخوان ممفیس در یک حوضه آبریز شهری برش خورده

پیامدهای سطوح غیر قابل نفوذ و برش جریان

روندهای شارژ مجدد به سفره آب ممفیس به خوبی درک نشده است، اما مطالعات قبلی نشان می دهد که دره های رودخانه ای دارای ته ماسه برای شارژ مجدد نسبت به مناطق مرتفع کارآمدتر هستند. در جریان های شهری که شن و ماسه ممفیس در معرض مناطق کوهستانی اطراف قرار دارد که دارای کاربری قابل توجهی از زمین شهری هستند، همین انتظار می رود. تحقیقات مربوط به تعادل آب در سندی کریک در جکسون، تنسی، اطلاعاتی در مورد نفوذ و تغذیه احتمالی آبخوان ممفیس فراهم می کند که ممکن است نمونه ای از دره های جریان شهری باشد که در آن سفره های شنی دشت ساحلی در زیر رسوبات سطحی دانه ریز قرار دارند. 16.5٪ حوضه آبریز Sandy Creek Westwood - SC WW توسط سطوح غیر قابل نفوذ پوشانده شده و 54.5٪ از این حوضه توسط لایه های ماسه ممفیس تراش خورده است. نتایج شارژ حاصل از این مطالعه نشان می دهد 0.12 - 0.92 متر بر متر مربع شارژ در طول سال از سپتامبر 2017 تا 2018 اتفاق افتاده است و مشابه سایر مطالعات شارژ است.

روش Recession-Curve Displacement را می توان برای تخمین تغذیه آب های زیرزمینی در داده های ثبتی رودخانه ها بکار برد. این روش بر این فرض است که منحنی streamflow-recession به سمت بالا در طول دوره تغذیه آب های زیرزمینی گردان است. تغذیه آبهای زیر زمینی در طول یک رویداد بر اساس مطالعات صورت گرفته توسط (Rorabaugh (1964 و (Glover (1964، می باشد که هر دو آنها معادلات تحلیلی برای تخلیه آب زیر زمینی به شکل لحظه ای، در یک جریان کاملا نفوذ یافته یک بعدی به صورت آرمانی، و در آبخوان همگن را بدست آوردند. این معادلات نشان داد که کل تخلیه آب زیر زمینی بالقوه به جریان در یک زمان بحرانی خاص پس از اوج دبی رودخانه برابر حدودا نصف حجم تغذیه آب های زیرزمینی در دوره اوج  دبی است.