سازمان ملل می‌گوید: «همه‌گیری بعدی»: خشکسالی یک بحران جهانی پنهان است. از کشورها خواسته شد تا برای مدیریت آب و زمین و مقابله با وضعیت اضطراری آب و هوا اقدام فوری انجام دهند سازمان ملل اعلام کرده است که خشکسالی یک بحران جهانی پنهان است که در صورت عدم اقدام فوری کشورها در مدیریت آب و زمین و مقابله با وضعیت اضطراری آب و هوا، خطر تبدیل شدن به «همه‌گیری بعدی» را در پی دارد.

کار بر روی تغییرات آب و هوایی موجب توانمند سازی ما برای دستیابی به امنیت غذای جهانی، ریشه کن کردن فقر و دستیابی به توسعه پایدار می شود. انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) از فعالیت های انسانی و دام، ریسک قابل ملاحظه ای از تغییرات آب و هوایی، گرما در جو زمین و ایجاد گرمایش جهانی است.

تغییرات اقلیمی تأثیر مستقیم و غیر مستقیم بر بهره وری کشاورزی دارد از جمله تغییر الگوهای بارندگی، خشکسالی، سیل و توزیع جغرافیایی آفات و بیماری ها. مقدار زیاد CO2 جذب شده توسط اقیانوس باعث اسیدی شدن، تاثیر بر سلامت اقیانوس ها و کسانی که معیشت و تغذیه آنها به اقیانوس بستگی دارد شده است. سازمان غذا و مواد غذایی از کشورهای مختلف برای کاهش و تعدیل تغییرات اقلیمی از طیف گسترده ای از برنامه ها و پروژه های مبتنی بر تحقیق عملی، به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از سند 2030 و اهداف توسعه پایدار، حمایت می کند.

کشاورزی به مفهوم راه‌ها وروش‌های بهره‌برداری از منابع آب و خاک و انرژی و… است که در جهت تأمین نیازهای غذایی و پوشاک انسان‌ها همواره در طول تاریخ پایه و اساس بسیاری از تحولات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در سرتاسر جهان بوده است؛ به طوری که امروزه کشاورزی و توسعه کشاورزی به عنوان نیروی محرکه و نیروی پیش‌برنده توسعه به طور عام وتوسعه روستایی به طور خاص است. کشاورزی پایدار نوعی کشاورزی است که در جهت منافع انسان بوده، کارایی بیشتری در استفاده از منابع دارد و با محیط در توازن است. به عبارتی کشاورزی پایدار باید از نظر اکولوژیکی مناسب، از نظر اقتصادی توجیه پذیر واز نظر اجتماعی مطلوب باشد. علت اصلی ظهور پایداری در کشاورزی را می‌توان در تاریخ اجرای برنامه‌های انقلاب سبز وکشاورزی مدرن و انتقادات وارد برآن جستجو کرد. در بیشتر مناطقی که در آن‌ها فناوری‌های انقلاب سبز تولید را افزایش داده است، اثرات زیست‌محیطی واجتماعی معکوسی پدید آمده است.