آب مهم ترین منبع طبیعی است که بر توسعه ی منطقه ی آسیا- پاسیفیک در 50 سال آینده تأثیر خواهد گذاشت. آب نهاده ای حیاتی در کشاورزی و صنعت و شهرنشینی به شمار می آید که برای بهزیستی خانوارها اهمیت اساسی دارد. در برخی کشورهای آسیا- پاسیفیک، تأمین آب در دوره ی کوتاهی امکان پذیر است. تخصیص و مدیریت منابع آب معمولاً منشأ تعارض میان کشورها، میان گروه های اجتماعی شهری و روستایی و ه مچنین میان مناطق مختلف (برای نمونه میان مناطق پرآب و کم آب، و میان مناطق صنعتی و مناطق روستایی تر یا دارای پتانسیل گردشگری) است.

چنین وضعیتی ضرورت برنامه ریزی و مدیریت کارآمد سیستم های آب را آشکار می کند . آب استفاده های مختلفی دارد که نقش هر یک از آن ها در توسعه ی اقتصادی و بهزیستی انسان بسیار متفاوت است. حتی در استفاده ای مشخص، بهره وری آب به طور گسترده ای تغییر می کند. برای نمونه، بازدهی آبیاری قطر های می تواند چند برابر بازدهی آبیاری غرقابی باشد.