بر اساس گزارش‌ها و شواهد موجود تا قبل از سال 1330 شمسی بهره‌برداری از سفره‌های آب زیر زمینی عمدتاً به وسیله چشمه‌ها، قنوات و چاه‌های دستی انجام می‌گرفت و به ‌دلیل محدودیت‌ها و موانع تکنیکی امکان برداشت از اعماق سفره‌ها وجود نداشته است. . از دهه 1330 به بعد با ورود تکنولوژی حفاری و نیز پمپ شیوه بهره‌برداری از سفره های آب زیر زمینی به تدریج تغییر کرد و به جای احداث قنوات که کاری پرمشقت بود به وسیله دستگاه‌های حفاری مبادرت به حفر چاه گردید که به مراتب کم‌هزینه‌تر و آسان‌تر از حفر قنات بود. به تدریج تعداد چاه‌ها