دریای مازندران

بررسی‌های انجام گرفته از سوی محققان دانشگاه تگزاس بر روی دریای مازندران نشان می‌دهد که سطح آب بزرگترین دریاچه جهان از سال 1996 میلادی حدود 1/5 متر پایین‌تر آمده است.

به گزارش دیلی‌میل، افزایش دمای هوا در پی وقوع تغییرات اقلیمی و کاهش سطح آب دریای مازندران، حیات چندین گونه منحصر بفرد را در معرض تهدید قرار داده است.

در بررسی‌های انجام‌گرفته مشخص شده است که در طول 20 سال گذشته سطح آب دریای مازندران به خاطر افزایش دما و تبخیر سطحی، همواره در حال کاهش بوده است.

دریای آرال

برای بیش از 30 سال، آب از رودخانه آمو-دریا و رودخانه سیر-دریا که منابع اصلی تغذیه کننده آرال هستند، برای آبیاری میلیون ها جریب زمین کشت پنبه و تولید برنج در آسیای مرکزی  منحرف شده است. این امرمنجر به از دست دادن بیش از 60 درصد از مساحت آبی دریاچه شده است. دریاچه از بیش از 65000 کیلومتر مربع به کمتر از نصف این مقدار کاهش یافته است، به این شکل مناطق وسیعی از بستر دریاچه اکنون خشک شده است.

از سال 1973 تا سال 1987 میلادی، آرال از رتبه چهارم به ششم در میان بزرگترین دریاچه های جهان تنزل یافته است.