بخش آب معمولاً محافظه کار، محتاط و حتی در برابر نوآوری مقاوم است. عدم پاسخ سریع در نوآوری ریشه در قطع ارتباط موجود بین تحقیقات علمی و فناوری پیشرو با واقعیت تأسیسات آب، شهرها و حوزه های رودخانه ای دارد که در آن می توان نوآوری های جدیدی را برای حل چالش های پیش روی مدیریت منابع آب به کار برد. یک درک کلی وجود دارد که ما علی رغم گسترش ایده ها، فناوری ها و قابلیت های عملیاتی، تنها بخشی از پاکت نوآوری را مورد بهره برداری قرار می دهیم.

برای پشتیبانی و تسریع در گسترش نوآوری در بخش آب، ما باید دانشمندان و مهندسانی را که از توسعه فناوری یا فرآیند به ارائه یک راه حل موثر و پایدار می پردازند، توانمند سازیم. این پلت فرم مبتکران قصد دارد تا شکاف را از بین ببرد و به شرکت های بزرگ کمک کند تا اختلالات در حال ظهور را تشخیص دهند، از آن بیاموزند و تغییرات را تطبیق داده و پذیرش کنند.

تالاب‌ها، اکوسیستم‌های با ارزشی هستند که از کارکردهای متنوعی مانند تنوع زیستی درکنار ارزش‌های طبیعی، اقتصادی و اجتماعی متعدد برخوردار هستند. کشور ما ایران نیز در چند نقطه از این نعمات الهی بهره‌مند است که متأسفانه با برخی مشکلات مواجه هستند. محققان کشور وضعیت فلزات سنگین را در یکی از مهم‌ترین آن‌ها بررسی کرده‌اند.

دعوا بر سر آب خواهان های مختلفی دارد. از محیط زیست گرفته تا کشاورزی و صنعت و شرب. از سوی دیگر خوانده آب یا همان طور که در قوانین آمده است مالک آب، حاکم اسلامی است؛ «انفال و مشترکات از قبیل زمین های موات یا رها شده، معادن، دریاها، دریاچه ها، رودخانه ها، سایر آب‌های عمومی، کوه، دره‌ها، جنگل‌ها، نیزارها، بیشه طبیعی، مراتعی که حریم نیست، ارث بدون وارث و اموال مجهول المالک و اموال عمومی که از غاصبین مسترد می شود در اختیار حکومت اسلامی است تا بر طبق مصالح عامه نسبت به آنها عمل نمایند.»