لوله هست و آب نیست، آب هم یک روز هست و ۱۰ روز نیست. این حکایت آشنای مردمی است که بهای آب را با جان شان می‌پردازند. جان‌های عزیز نوشکفته‌ای مثل زینب که هنوز عدد عمرشان دورقمی نشده و چه زندگی‌ها که پیش‌رو دارند و چه روزها و سال‌ها که باید بیایند که همین ابتدای راه میان‌آبی که باید زندگی بخش باشد، از دست می‌رود.

روزنامه ایران در ادامه نوشت: زینب غلامی‌پور، دختر ۸ ساله اهل روستای جکیگور راسک رفته بود آب بیاورد، مثل بقیه آن کودکان. در سیستان و بلوچستان کودکانی که با سطل‌ها و قابلمه‌های بزرگ آب روی سرشان مسیر چند کیلومتری را طی می‌کنند، صحنه آشنایی است؛ آشنا و غم‌انگیز. رودخانه‌ها و هوتگ ها بلای جان کودکان روستایی سیستان و بلوچستان شده. اسم هوتگ حالا برای کاربران شبکه‌های اجتماعی آشناست. تا قبل از غرق شدن کودکان، کسی نام هوتگ را نشنیده بود؛ گودال‌هایی که مردم محلی آن را حفر می‌کنند تا آب حاصل از بارندگی در آن جمع شود و در نبود آب سالم، به مصرف آشامیدن و دیگر امور مردم برسد.