با توجه به وضعیت اقلیمی کشور که در منطقه‌ای خشک و نیمه خشک واقع شده، مدیریت پایدار منابع آب و محیط زیست امری بسیار ضروری تلقی می‌شود. مدیریت یکپارچه منابع آب بدون شناخت دقیق چرخه هیدرولوژی امری غیرممکن خواهد بود. متأسفانه به علت کمبود اطلاعات هیدرولوژیکی، شناخت و درک سیستم هیدرولوژیکی و هیدروژئولوژیکی به ویژه در زمینه مدیریت آب‌های زیرزمینی با چالش مواجه است؛ در این راستا استفاده از ایزوتوپ‌های پایدار آب، به عنوان ردیاب‌های طبیعی موجود در چرخه هیدرولوژی بسیار کارگشا، کاربردی، ساده و در مواردی کاملاً یک روش منحصر به فرد و تعیین‌کننده است.

در دانشگاه تربیت مدرس صورت می‌گیرد

پژوهشکده مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس نشست یک روزه‌ای را با عنوان "مدیریت پایدار منابع آب زیرزمینی" بر گزار می‌کند که آشنایی دانشجویان تحصیلات تکمیلی و کارشناسان صنعت آب با وضعیت کنونی و چالش‌های عمده مدیریت پایدار آب‌های زیرزمینی کشور را هدف قرار داده است.

پژوهشکده مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس نشست یک روزه‌ای را با عنوان " مدیریت پایدار منابع آب زیرزمینی" در تاریخ ۴ اردیبهشت ماه امسال برگزار می‌کند.

روز جهانی آب فرصتی برای تامل در راه پیش رو مدیریت پایدار منابع آب

محمد حاج‌رسولی‌ها، مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران

ضمن شکرگزاری در درگاه خداوند باریتعالی برای بارش مناسب در سال آبی جاری، مناسبت‌های تاریخی، مجال مناسبی را در روزگار پرشتاب و پرمشغله امروزی، در اختیار ما می گذارند تا بتوانیم تا حدی از سطح امور جاری و روزمره فاصله بگیریم و از زوایای گوناگون، به جایگاهمان و نیز افق پیش رو، نگاه دوباره‌ای بیندازیم.

آب های زیرزمینی و خشکسالی:

سازمان زمین شناسی آمریکا دانش بی طرفانه ای در مورد آب های زیرزمینی برای حمایت از مدیران منابع و سیاست گذاران با اطلاعات ضروری را توسعه می دهد که آنها می توانند به برنامه ریزی برای پاسخ در شرایط خشکسالی و استفاده در تصمیم گیری ها از آن استفاده کنند.

کلید موفقیت در مقابله با خشکسالی برنامه ریزی برای تامین آب خشکسالی برای اطمینان دادن در آن است که آب را می توان ذخیره سازی نمود، از جمله در سفره های آبی یا مخازن سطحی آب ایجاد شده که برای تامین کنندگان آب یک منبع مناسب است. این برنامه ریزی می تواند به اشکال سنتی توسعه منابع آب زیرزمینی منجر گردد و همچنین سیستم های تغذیه مصنوعی و یا ذخیره سازی آبخوان و بازیابی آن که استفاده از آب اضافی را در طول دوره های مرطوب و یا پساب استفاده می نمایند که عبارت است از که آن را می توان به شرایط زیر سطحی جهت بزرگترین نیازهای استخراج انتقال داد.