آبگیری فرآیند برداشتن آب از محل ساخت و ساز و انتقال آن به مکان دیگری مانند حوضچه یا جنگل برای ایمن ساختن محل ساخت و ساز برای کار است. آبگیری یک مرحله ضروری در آماده سازی یک منطقه برای کارهای ساختمانی است. شما می توانید از چهار روش اصلی آبگیری انتخاب کنید که شامل نقاط چاه، پمپاژ چاه، چاه های ادوکتور و چاه های عمیق است. مهم نیست از چه روشی استفاده می کنید، باید برخی از قوانین و مقررات، حتی مجوزهایی را که در مورد آبگیری ساختمان ها اعمال می شود، رعایت کنید، به خصوص اگر آب حاوی آلاینده باشد. فاکتورهای اصلی که تعیین می کند از کدام روش آبگیری استفاده شود، عمقی است که آبگیری باید انجام شود و سطح ایستابی چقدر باید پایین بیاید. چه منطقه حفاری شما سطحی باشد و چه در عمق آب های زیرزمینی، این پست به شما کمک می کند تا بفهمید کدام روش آبگیری برای پروژه ساخت و ساز شما بهترین است.

نشست زمین و خسارت به زیرساخت‌ها از جمله پیامدهای پمپاژ آب زیرزمینی در دوره‌ای طولانی به شمار می‌آید که در بسیاری از مناطق جهان رخ داده است. نتایج پژوهشی جدید که در مجله Nature Communications انتشار یافته است نشان می‌دهد که با نشست زمین در اثر پمپاژ، سلامت انسان و تولید غذا نیز تهدید می‌شود، تهدیدی که نادیدنی است: امکان ورود ارسنیک به درون آبخوان‌ها فراهم می‌آید، آبخوان‌هایی که آب شرب و آب آبیاری مزارع را تأمین می‌کنند. این مطالعه در دره سن ژوآکوئین در کالیفرنیا انجام شده است.  

گفتمان سیاست هند درباره تعرفه مناسب‌تر برق کشاورزی در سال‌های اخیر چهره پررنگ‌تری یافته است. تا اوایل دهه 1970، شوراهای برق در تمام ایالت‌ها، بهای برق را بر اساس اندازه‌گیری مصرف برق چاه‌ها وضع کرده بودند. با این همه، به نسبتی که شمار چاه‌ها در دهه‌ها 70 و 80 به چندین برابر افزایش یافت، شوراها با این مسئله روبرو شدند که هزینه‌های اندازه‌گیری در مقایسه با مجموع عواید حاصل از بخش کشاورزی، بسیار بالا است. در پاسخ، در دهه‌های 70 و 80 بیشتر ایالت‌ها تعرفه‌های ثابت را برای تأمین برق کشاورزی در پیش گرفتند.

آیا ذخیره آب در زیر زمین، یک راه‌حل برای امنیت آبی است؟

با ابداع تکنولوژی دورسنجی ماهواره‌ای، اکنون می‌دانیم که این منبع حیاتی در وضعیت خطرناکی قرار دارد، و در برخی مناطق جهان، بسیار بیشتر از آنچه بتواند تغذیه شود پمپاژ می‌شود. به منظور بهبود تاب‌آوری در مواجهه با تغییر اقلیم و طولانی‌تر کردن فصل کاشت، لازم است تا علاوه بر بازاندیشی در پمپاژ آب زیرزمینی به سطح زمین، آب‌های سطحی را در زیرزمین ذخیره کنیم تا از امنیت آبی آینده خود اطمینان یابیم. ذخیره آب در زیر زمین می‌تواند تأثیر بسزایی در تقویت تاب‌آوری تأمین آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک داشته باشد.

نگاهی کوتاه به چگونگی عملکرد تغذیه مصنوعی 

ذخیره زیرزمینی آب که با تغذیه مصنوعی آبخوان نیز شناخته می‌شود- به فرایند پرکردن هدفمند آبخوان‌ها با استفاده از آب سطحی به منظور مدیریت اثربخش‌تر تأمین آب گفته می‌شود. این هدف می‌تواند هم با تزریق مستقیم آب‌های سطحی به درون آبخوان‌ها از طریق چاه‌ها، یا با استفاده از حوضچه‌های تغذیه (مانند آنچه در تصویر می‌بینید) تحقق یابد. با استفاده از حوضچه تغذیه، آب‌ سطحی به تدریج به درون زمین نفوذ می‌کند تا به سطح آب زیرزمینی برسد.