در بسیاری از گزارش‌های جهانی، تصویر غم انگیزی از کمیابی جهانی آب و فشارهای فزاینده برای تأمین آب کشاورزی ترسیم می‌شود. همچنین در این گزارش‌ ها اذعان می‌شود که سیاست های طرف تقاضا، اثر بخش تز از رویکردهای عرضه‌گرا هستند، ولی نسبت به بازارهای آب به عنوان ابزاری برای مدیریت تأمین آب در شرایط کمیابی تردید دارند. این نگاه، تمایز آشکاری با نظر برخی دیگر از صاحب‌نظران دارد که پیاده سازی بازارهای آب را در ایالات متحده و کشورهای دیگر، موفق ارزیابی می‌کنند. برای روشن‌ترشدن این بحث، این نوشتار به ارزیابی عملکرد بازارهای استقرار یافته آب می پردازد. همچنین، چالش های بازارهای آب را در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مورد توجه قرار میدهد و درباره اینکه کشورها چگونه میتوانند بر این چالش‌ها فایق آیند سخن میگوید.

هیدرولوژی یا Hydrology که بعضا به آن آبشناسی هم گفته می شود به معنای وسیع کلمه علم چگونگی آب است. یعنی علمی که در مورد پیدایش، خصوصیات و نحوه نوزیع آب در طبیعت بحث می کند. اما عملا واژه هیدرولوژی به شاخه ای از جغرافیای فیزیکی اطلاق می شود که گردش آب در طبیعت را مورد بررسی قرار می دهد. بر اساس تعریفی که انجمن دولتی علوم و فناوری آمریکا برگزیده است، هیدرولوژی علم مطالعه آب در کره زمین است؛ و در مورد پیدایش، چرخش و توزیع آب در طبیعت، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب، واکنش های آب در محیط و ارتباط آن با موجودات زنده بحث می کند. اگرچه عموم شناخت کاربران از واژه هیدرولوژی مصور حرکت و توزیع آب در سطح زمین است اما در عین حال بخشی از چرخه آب در طبیعت در زیر سطح زمین صورت می گیرد که منابع آب های زیرزمینی یکی از اجزاء آن محسوب می شود. البته آنچه که به نام آب های زیرزمینی یا Groundwater نامیده می شود نباید با آب زیر سطحی یا Sub-Surface Water یکسان قلمداد شود.