تماس با ما
گروه تلگرام ما
هشدارهای ما
آمار و اطلاعات
پروژه
ترجمه کتاب کاربرد GIS در مهندسی منابع آب - بخش یازدهم
3. داده و پایگاه داده در سیستم اطلاعات جغرافیایی
3. 1. نگاهی کلی
داده ها و پایگاه های داده، پایه و اساس توسعه و مدیریت GIS منابع آب هستند. بدون یک پایگاه داده مناسب با ورودی های دقیق و کامل، هیچ مدل سازی و گزارشی برای پشتیبانی از تصمیم گیری های مختلف، وجود ندارد. منابع داده های مکانی بی شمار هستند؛ و شامل تبدیل اطلاعات موجود از پرونده های آرشیوی و برنامه ها (نقشه) و ایجاد داده های جدید از اندازه گیری های میدانی می باشد. فناوری های اندازه گیری میدانی همچنان در فرم های زمینی، هوایی، و بررسی های ماهواره ای رو به گسترش است. باید توجه داشت که دقت ذاتی داده در هر استفاده در نظر گرفته شود. با توجه به وجود داده ها در فرمت دیجیتال، الزام به بایگانی و مدیریت آن داده ها برای اهداف مشخص شده باید مد نظر باشد. این امر مستلزم دقت در برنامه ریزی و طراحی پایگاه داده های مکانی، که پایه و اساس یک GIS موفق است، می باشد.
در این فصل به بررسی (الف) اصول و روش هایی برای توسعه و اصلاح و نگهداری داده GIS، (ب) منابع برای داده های GIS مرتبط با حوزه منابع آب، و (ج) ویژگی های مختلف و مدل های پایگاه داده مکانی و نیز ابزارهای آنها برای مدیریت داده جغرافیایی پرداخته خواهد شد.
3. 2. توسعه و نگهداشت داده های سیستم اطلاعات جغرافیایی
توابع GIS برای ضبط داده های مکانی، شامل فناوری ها و همچنین راه های بسیاری برای تبدیل منبع داده ها به فرمت های سازگار با GIS است. این توابع عبارتند از:
- تبلت های دیجیتالی کردن
- اسکن
- تبدیل فرمت
- نقشه برداری و COGO (مختصات هندسی)
- GPS (سیستم موقعیت یابی جهانی)
- توسعه داده فتوگرامتری
- پردازش تصویر
- تغییرات و تبدیلات هندسی
- تبدیل های سیستم تصویر
- ورود و ویرایش داده های توصیفی
- فراداده [1]
[1] Metadata
مقدار زیادی از نقشه های فعلی و قدیمی از انواع مقاله، Mylar، و دیگر رسانه های مسطح، بایگانی شده اند. تبلت های رقومی گر یکی از توابع اساسی در تبدیل داده ها می باشند که دارای هزینه ای اندک و روشی نسبتا ساده هستند. بیشتر GIS ها شامل رابطی برای تبلت دیجیتالی کننده می باشند؛ و حتی برخی از بسته ها بر این قابلیت به عنوان یک ویژگی اساسی محصول تاکید دارند. شرایط کنترل کیفیت اعمال شده بر داده های دیجیتالی، شامل یکپارچگی توپولوژیک (گره ها و لینک ها)، ثبت سیستم تصویر و تخصیص های اجزاء می باشد. نسخه های داده های اساسی، برای شناسایی کلاس اجزاء در فرم های دیجیتالی شده، "scrubbed" گشته اند. گزینه های دیجیتالی سازی محدوده ای گسترده را از پروژه های کوچک خانگی تا قرادادهای حرفه ای برای کارهای بزرگ را شامل می شود.
فناوری اسکن به حدی گسترده گشته که تصاویر قدیمی موجود نیز می توانند با استفاده از روش پردازش تصویر، ضبط و پردازش شوند. اگر چه OCR (تشخیص کاراکتر نوری) و پردازش تصویر پیشرفته می توانند خصیصه های نقشه را شناسایی کنند، اما معمولا گاهی لازم است که بررسی های دستی برای شناسایی این خصیصه های اجزاء نیز صورت گیرد. امروزه رقومی گر Heads-up برای تبدیل به فرم برداری، با تبلت های رقومی گر برای بسیاری از دست اندرکاران GIS که در آن نقشه های اسکن شده و یا دیگر اطلاعات تصویری در GIS در سیستم تصویر و سیستم مختصات صحیح نمایش داده شده، جایگزین شده است. خصیصه های مربوطه پس از آن که در روی صفحه نمایش[1] به وسیله ماوس و یا قلم رقومی گردند، می توانند با دیگر خصیصه هایی رقومی شده به شکل خودکار با استفاده از سیستم تصویر و سیستم مختصات معین و ارجاع داده شوند. کیفیت و دقت نمایش مانیتورهای در دسترس کنونی، تا حد زیادی تسهیل کننده استفاده از رقومی گرهای "heads-up" است، که به اپراتورها اجازه می دهد به راحتی حاشیه نویسی و اطلاعات توصیفی را در طول فرایند دیجیتالی شدن وارد کنند.
تبدیل فرمت از دیگر منابع داده های دیجیتالی می تواند بخش عمده ای از توسعه پایگاه داده GIS را تشکیل دهد. یکی از منابع اصلیِ تبدیل، تبدیل از فایل ها CAD (طراحی به کمک کامپیوتر) می باشد. اکثر سازمان های مهندسی نقشه برداری و برنامه ریزی، اسناد خود را با استفاده از اندازه گیری دیجیتال و فناوری های کامپیوتری انجام می دهند. برای تبدیل به GIS، این مهم است که نقشه های CAD با ساختاری منطقی ترسیم شده باشند بنابراین اجزاء می توانند مجزا باشند. علاوه بر این برای داده های نقشه های دیجیتال، منابع داده دیگری نیز وجود دارد، از جمله فایل های پایگاه داده، نقشه رستری و تصاویر، گزارش متنی، اَشکال و یا کارت های خدمات، و ترسیمات مکانیکی.
COGO (مختصات هندسی) یک تکنیک برای وارد کردن اطلاعات مرزی به GIS با ورود فاصله ها، جهت ها، و محاسبات انحناها از بررسی های میدانی و همچنین عناوین از طریق صفحه کلید است. هنگامی که فاصله ها و جهت ها بر اساس شبکه مختصاتی، مانند آنچه در نقشه ایالتی وجود دارد
[1] on-screen
(SPCS) وارد شده باشند، GIS از این اطلاعات جهت نمایش گرافیکی خطوط استفاده می کند (شکل 3-1).
در نقشه برداری سنتی از ابزار اولیه نقشه برداری برای پروژه های مهندسی استفاده میشده. این که بررسی زمین به شکل کامل در فرمت دیجیتال انجام می شود یک امر غیر معمول نیست. اندازه گیری الکترونیکی از راه دور می تواند به طور مستقیم به کامپیوتر، قطعه سازنده پلات ها وارد شده و یا به GIS ارسال شود. امروزه دسترسی به تجهیزات اندازه گیری خودکار که داده ها را با دقت بررسی می کند، افزایش یافته است، اما در عین حال نسبت به آگاهی از اصول نقشه برداری برای هدایت مطالعات احساس نیاز بیشتری نیز می شود.
ترجمه از: بهزاد سرهادی
شناسه تلگرام مدیر سایت: SubBasin@
نشانی ایمیل: behzadsarhadi@gmail.com
(سوالات تخصصی را در گروه تلگرام ارسال کنید)
_______________________________________________________
در منابع آب
نظرات (۰)