حقوق آب نیازمند رویکردی نو

۲۷ دی ۹۷ ، ۰۹:۰۲ نويسنده: بهزاد سرهادی

در بررسی و جمع‎بندی دیدگاه های مکاتب مختلف حقوقی، «حقوق» به عنوان مجموعه قواعد و مقررات، ابزار مهار و بازرسی اجتماعی (مهار قدرتهای ناروا و جلوگیری افراد از کژروی های اجتماعی) است. علم حقوق به معنای خاص آن، به آگاهی عالمانه از مقررات الزام آور اجتماعی، کیفیت دادرسی و حداکثر، چگونگی وضع این قوانین محدود است؛ اما در معنای عام، دیگر آگاهیهای عالمانه مرتبط با این مقررات (مانند تاریخ حقوق، فلسفه حقوق، آیین استنباط حقوق و جامعه‌شناسی حقوقی) را نیز شامل می‌شود. مقصود از علم حقوق به عنوان یکی از شاخه های مهم علوم انسانی- اجتماعی، مفهوم عام آن است. در جایگاه پیوند میان حقوق و دیگر هنجارهای اجتماعی، از حقوق به عنوان معرفی پیوندهای منظم به رفتارهای افراد خصوصی و گروه‌ها و نیز اعمال دولت یاد می‌شود.

نوشتار حاضر در سه فصل با عناوین: حقوق آب نیازمند رویکردی نو، روند تدوین پیش‌نویس قانون جامع آب، و حقوق تاریخی آب در حوضه زاینده‌رود، به جنبه‌های مختلف حقوق و مالکیت آب پرداخته است.

منبع: اندیشکده تدبیر آب ایران