سری لانکا یک جزیره گرمسیری بارور در منطقه جنوب آسیا است. آب و هوای کشور، سلامتی خاک و در دسترس بودن آب، کشاورزی را به عنوان یکی از بخش های مهم در اقتصاد این کشور تبدیل کرده است. تقریباً 7٪ تولید ناخالص داخلی آن و بیش از 25٪ مشاغل مربوط به بخش کشاورزی است. برنج شکل غالب کشت است. جزیره همچنین به دلیل کشاورزی زراعت و همچنین میوه ها و سبزیجات فراوان شناخته می شود. بیش از 80٪ جوامع روستایی حتی امروزه به بخش کشاورزی بستگی دارند. با وجود تغییر اقلیم و تأثیرات آن بر بخش، جامعه محلی به شدت به کشت برنج متکی است.

بر اساس بارندگی سالانه دریافتی در هر منطقه، سری لانکا به سه منطقه آب و هوایی تقسیم می شود. آنها به صورت خشک، متوسط ​​و مرطوب تمایز می یابند. این کشور با توجه به الگوی اقلیمی یکنواخت، تغییرات فصلی و مکانی زیادی در بارندگی را تجربه می کند. میانگین بارندگی سالانه از زیر 900 میلی متر در خشک ترین قسمت ها (جنوب شرقی و شمال غربی) تا بیش از 5000 میلی متر در مرطوب ترین قسمت ها (دامنه های غربی ارتفاعات مرکزی) متغیر است.

این کشور بارندگی سالانه خود را در چهار فصل مشخص و تحت تأثیر این دو موسسه دریافت می کند. آنها هستند:

• اولین فصل بین موسمی (مارس - آوریل)
• موسمی جنوب غربی (مه - سپتامبر)
• دومین موسمی (اکتبر - نوامبر)
• فصل موسمی شمال شرقی (دسامبر - فوریه)

بر اساس بارندگی و سایر پارامترهای اقلیمی مرتبط، دو فصل عمده محصول وجود دارد: فصل ماها (عمده) از اکتبر تا مارس و فصل "یلا" (خردسال) از آوریل تا سپتامبر. به طور کلی، جامعه روستایی در هر دو فصل ماها و یلا، برنج را پرورش می دهد، و به مشکلات ناشی از تغییرات آب و هوا توجه نمی کند.

میزان بارندگی سالانه از این موسون حدود 130 میلیارد متر مکعب آب و تقریباً 40٪ از آن جریان دارد. از این 40 درصد، حدود 35 درصد برای آبیاری و تولید نیروگاه برق و تعادل استفاده می شود که اکثریت قریب به اتفاق فرار آب رواناب به دریا است. بنابراین، نزدیک به 26 میلیارد متر مکعب آب هدر می رود.

با درک این پدیده "تعادل آب جزیره"، پدران ما به آب باران وابسته بودند و با ساخت مخازن و مخازن در منطقه خشک کشور، مناطق وسیعی از اراضی را پرورش داده بودند. به عنوان مثال - با شروع از Kind Abhaya در قرن سوم قبل از میلاد، پادشاهان این کشور مخازن بزرگ ذخیره ای را برای دستگیری آب رواناب ساخته و از این طریق مانع رواناب به دریا می شوند. سپس اینها برای کشاورزی استفاده می شد، غالباً برنج در خشک ترین مناطق کشور. با این حال، این مخازن اصلی به دلیل رشد جمعیت، برای تأمین نیاز آبی به کشاورزی کافی نبودند. در نتیجه، شبکه ای از مخازن کوچک در دوره های زمانی مختلف ساخته شد. این در حال حاضر به عنوان سیستم های آبیاری روستا شناخته می شود. آنها مدیریت کارآیی آب و شیوه های کشاورزی را ارتقا می بخشند اینها برای آبیاری دشتهای کم ارتفاع مناطق خشک و واسطه استفاده شده است، با استفاده از رویکرد مدیریت ریزگردی که معمولاً به عنوان سیستمهای آبشار مخزن گفته می شود.

اینها به عنوان بخشی از یک سیستم کشاورزی و زیست محیطی ساخته شده است که باعث افزایش بهره وری در منطقه می شود و در عین حال بهبود سیستم زیست محیطی به نفع افراد محلی است. مدیریت آب سنتی در این سیستم ها نیز بر اساس اصول مدیریت یکپارچه آب است و مصارف متعدد آب را تشخیص می دهد. آبیاری عمدتا برنج، تقویت جدول آبهای زیرزمینی و همچنین پر کردن چاه های محلی که در فصول خشک طولانی طولانی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. این تله تله را به حداقل می رساند تا مخازن آبیاری روستا، برای دام و حیات وحش را از طریق مخزن جنگلی ساخته شده در بالای مخازن روستا و غیره به حداقل برساند. زیرساخت های حیاتی و سیستم های زیست محیطی مرتبط با آن قرن ها مورد غفلت واقع شده است. با وجود استفاده نادرست و عملکرد نادرست، این سیستم های آبشار و سیستم های آبیاری روستا همچنان به عنوان یک منبع زندگی برای جوامع منطقه خشک تأمین می شوند، که اغلب تنها منبع آب هستند.

چالش های مناطق خشک و میانی وخیم تر می شود، زیرا پیش بینی می شود روند رو به افزایش در اثرات منفی جوی ادامه یابد و شدیدتر شود. تجزیه و تحلیل مدل های آب و هوایی برای پیش بینی آینده بارش باران نشان می دهد که مناطق خشک و میانی در فصول اصلی بارندگی خشک تر می شوند، اگرچه بارندگی سالانه همچنان ادامه می یابد. بیش از نیمی از افرادی که در این منطقه زندگی می کنند مشغول کشاورزی یا اشتغال هستند که مربوط به کشاورزی است. بنابراین، زندگی و وضعیت معیشت این جوامع کشاورزی روستایی نسبت به این تغییرات اقلیمی بسیار حساس خواهد بود. با توجه به سناریوی فعلی آبیاری و کشاورزی، اکثر ولسوالی های منطقه خشک با کمبود شدید آب فصلی یا در تمام طول سال مواجه هستند. از طرف دیگر، زنان و جوانان در این مناطق در معرض آسیب پذیری بیشتری هستند

تغییرات آب و هوا به عنوان سلامت اعضای خانواده و در دسترس بودن آب خانگی به آنها بستگی دارد. این همچنین بر امنیت غذایی خانوار آنها تأثیر می گذارد، که می تواند در حوادث شدید آب و هوایی تشدید شود.

از آنجا که تقاضای آبیاری در منطقه خشک زیاد است، همچنین می تواند باعث افزایش کل تقاضای آب مردم ساکن در این مناطق شود. با توجه به آن، ارزیابی وضعیت موجود، تأمین نیاز غذایی آینده و تقاضای آب در منطقه خشک بسیار حیاتی تلقی شده است. ولسوالی هایی مانند پوتلام، کورونگالا، آنورادپورا، پولوننارووا، مانار، واوونیه و ترینکوماله عمدتاً در رفع نیازهای آتی آب با مشکل روبرو می شوند.

فقدان یک رویکرد جامع و استراتژیک که از سیاستهای مناسب حمایت می شود تا از دسترسی آب در مناطق در معرض خطر جلوگیری کند، از دستیابی به راه حل های پایدار جلوگیری می کند. در همین زمینه، وزارت توسعه و محیط زیست ماهاولی با کمک فنی UNDP، یک پروژه هفت ساله با عنوان پروژه مدیریت آب یکپارچه مقاوم به آب و هوا (CRIWMP) را برای رفع مشکلات موجود در دسترس بودن آب و تولید محصولات کشاورزی در منطقه خشک اجرا کرده است. هیئت ملی آبرسانی و زهکشی کشور، به عنوان یکی از طرف های مسئول این پروژه، نقش اساسی در مشاوره در مورد پروژه مدیریت آب های زیرزمینی و آب آشامیدنی در مناطق منتخب روستایی ایفا می کند و از این پروژه برای اجرای یک برنامه منظم برای تهیه سال کمک می کند. دسترسی دور به آبرسانی ایمن و مطمئن به افراد ذینفع پروژه.

CRIWMP خانواده های فقیر و آسیب پذیر را در سه حوضه رودخانه هدف قرار می دهد: رودخانه های Malwathu، Mi و Yan (رودخانه ها) که در قسمت شمالی منطقه خشک جریان می یابد. این حوضه های رودخانه یکی از آسیب پذیرترین مناطق در برابر تغییرات آب و هوا هستند و در مناطقی واقع شده اند که در آنها حضور زیادی از سیستم های آبیاری روستا و سیستم های آبشار وجود دارد که جمعیت کشاورزی فقیر و آسیب پذیر به زندگی آنها وابسته است. بنابراین، قصد دارد امنیت منطقه آب خشک و بهره وری کشاورزی را تحت پوشش مناطق آنورادپورا، واونیه، کورونگالا، پوتلام و تروکوماله تقویت کند.

هدف خاص این پروژه دستیابی به مدیریت آب از طریق یک رویکرد یکپارچه از طریق خروجی های زیر است:

• با معرفی شیوه های کشاورزی مقاوم در برابر آب و هوا، آبیاری را بهبود بخشید.
• دسترسی به آب آشامیدنی را با تقویت زیرساخت های آب آشامیدنی تحت مدیریت جامعه بهبود بخشید.
• با تقویت سیستم های اخطار اولیه و مشاوره های اقلیمی، کشاورزان و گروه های آسیب پذیر را از اثرات مربوط به آب و هوا محافظت کنید.

 

با هدف بهبود زیرساخت های آب آشامیدنی با مدیریت جامعه، مناطق تحت فشار آب برای تشکیل طرح های آبرسانی جامعه روستایی در ولسوالی های پروژه شناسایی شده اند. پروژه CRIWMP باعث تشدید تأمین آب مقاوم در برابر آب و هوا و تطبیق تغییرات آب و هوایی در بخش آب آشامیدنی می شود تا اثرات تغییرات آب و هوایی را به حداقل برساند.

مدیر سایت: بهزاد سرهادی

شماره تلفن: 09190622992

شناسه تلگرام مدیر سایت: SubBasin@

نشانی ایمیل: behzadsarhadi@gmail.com

(سوالات تخصصی را در گروه تلگرام ارسال کنید)

_______________________________________________________

×

 براي پيوستن به بزرگترين گروه تلگرام علوم و مهندسي آب با امکان تبادل نظر بين اعضاء کليک کنيد

کتاب کاربرد مدل QUAL2KW

کتاب کاربرد GIS در منابع آب

کتاب محاسبه سيل طرح