مجموعه آموزش هیدرولوژی - خصوصیات سیستم ها

۲۷ دی ۹۹ ، ۱۶:۵۳ نويسنده: بهزاد سرهادی

7.1 خصوصیات سیستم ها

یک سیستم به طور کلی دارای یک سری ویژگی های خاص است که از جمله موارد زیر است:

وابستگی متقابل اجزا

جمع بودن و نهایی بودن: تعداد اجزای سیستم ممکن است بسیار زیاد باشد، اما محدود. براساس ویژگی جمع بودن، یک سیستم توسط تعداد محدودی از زیر سیستم ها تشکیل می شود.
سلسله مراتب: سیستم برای اجزای خود یک سیستم بیش از حد است و در عین حال یک زیر سیستم در رابطه با سیستمی است که بخشی از آن است.
عملکرد، اطمینان از همبستگی بین ورودی و خروجی در مقادیر مختلف زمان ؛
انتگرالیته: اصلاح یک قسمت از سیستم منجر به تغییر اجزای دیگر و کل آن می شود.
تنظیم مجدد خودکار، که از طریق بازخورد سیستم را در سطح معینی از عملکرد حفظ می کند.
نهایی بودن، شامل جهت گیری سیستم به سمت برخی از اهداف نهایی یا اهداف است.
خودسازماندهی، سیستمی که توانایی ایجاد حالتهای پایدار جدید را از طریق سازماندهی مجدد درونی دارد، قادر به اطمینان از عملکرد خود در رابطه با تغییرات یا درخواستها از محیط است.

از نظر روش شناختی، می توان به ویژگی های زیر سیستم اشاره کرد:

مشاهده پذیری: اگر هر یک از تحولات آن در فضای کشورها از طریق مقادیر ورودی و خروجی قابل اندازه گیری باشد، یک سیستم قابل مشاهده است.
قابل کنترل بودن: در صورت وجود دستوراتی برای هدایت سیستم از x0 در مسیرهای مختلف، سیستم کاملاً از حالت x0 قابل کنترل است. یک سیستم کاملاً قابل کنترل است، هر زمان که حالت اولیه x0 یا حالت نهایی xf مهم نباشد، یک فرمان برای انتقال سیستم از x0 به xf وجود دارد.
سازگاری، نمایانگر ویژگی سیستم در برآوردن طیف وسیعی از درخواست ها، ناشی از مقصد خود است، بنابراین خود را در زمینه عملکردهای مجاز نگه می دارد. برای دستیابی به این هدف، سیستم باید با تغییر در متغیرهای دستور به تغییرات شرایط محیط واکنش نشان دهد. در نتیجه متغیرهای حالت و خروجی ها در زمینه مقادیر قابل قبول حفظ می شوند.

اگر تابع دستور در طول زمان عملکرد شرح داده شود، سیستم را قابل آموزش می نامند. انتقال سیستم از حالت x₀ به حالت x_f تحت عمل دستور (u(t یک فرایند کنترل را تعریف می کند.

سیستم های هیدرولوژیکی سیستم های قابل مشاهده هستند، اما قابل کنترل نیستند. سیستم های مدیریت آب قابل مشاهده، کنترل و سازگار هستند.

بهینه سازی یک مورد خاص از سازگاری را نشان می دهد، هدف آن بهینه سازی عملکرد یک سیستم با تکامل در زمان است.