تماس با ما
گروه تلگرام ما
هشدارهای ما
آمار و اطلاعات
پروژه
آیا بارورسازی ابرها واقعا کار می کند؟
آزمایشی در بالای آیداهو نشان می دهد که انسان ها می توانند بارش برف را با توربو شارژ کنند. باروری ابرها - کاشتن ابرها با ذرات ریز برای باران یا برف - به اندازه آب و هوا شهرت دارد. این به این دلیل است که حتی اگر دانشمندان از دهه 1940 ابرها را کاشتند، شواهد کمی وجود داشت که این روش کارآمد بود. اکنون، محققانی که دو هواپیمای کوچک را از میان ابرها در آیداهو عبور می دهند، برای اولین بار در خارج از آزمایشگاه نشان داده اند که انسان ها می توانند بارش برف را به طور مصنوعی توربوشارژ کنند.
ویلیام کاتن، استاد سابق علوم جوی در دانشگاه ایالتی کلرادو در فورت کالینز می‌گوید: «کاری که آنها انجام داده‌اند این است که زنجیره‌ای از رویدادها را از بذر تا بارندگی روی زمین شناسایی کنند، چیزی که در 80 سال گذشته به شدت مورد نیاز بوده است. درگیر تحقیق نبود.
در دهه 1940، دانشمند اتمسفر برنارد وونگات دریافت که ذرات یدید نقره می توانند باعث یخ زدن ابرهای فوق سرد بخار آب به برف در آزمایشگاه شوند. (او برادر نویسنده کرت وونگات است که داستان ice-9 او تا حدی از این کشف الهام گرفته شده است.) ذراتی مانند یدید نقره می توانند داربستی را فراهم کنند که مولکول های آب روی آن می توانند خود را در یک ساختار کریستالی قرار دهند یا به عبارت دیگر منجمد کنند. این تکنیک از آن زمان تاکنون توسط ارتش ها و دولت های غیرنظامی استفاده می شود.
اما علیرغم دهه‌ها عملیات باروری ابرها، شواهدی مبنی بر اینکه این تکنیک در خارج از ابرهای کوچک ایجاد شده در آزمایشگاه کار می‌کند، مبهم بوده است. یک دلیل: ابزارهای دهه های گذشته نمی توانستند اندازه قطرات آب را در ابرها در زمان واقعی اندازه گیری کنند. دانشمندان بدون اینکه بدانند یک ابر پس از کاشت چگونه تکامل می یابد، مطمئن نبودند که آیا یدید نقره اصلاً کاری انجام می دهد یا خیر. دیگری: طبیعت آشفته آب و هوا، آزمایش های کنترل شده و طبیعی را تقریبا غیرممکن می کند. کاتیا فردریش، دانشمند جوی در دانشگاه کلرادو در بولدر، می گوید: "هنگامی که بذر می کنید، ابر را آلوده می کنید. نمی توانید آزمایش را تکرار کنید زیرا دیگر هرگز شرایط جوی مشابهی نخواهید داشت."
اما ابزارهای جدیدتر فردریش و همکارانش را متقاعد کرد که زمان برای رویکردی دیگر فرا رسیده است - و بنیاد ملی علوم و آیداهو پاور بودجه را فراهم کردند. این تیم آزمایش خود را به کوه‌های جنوب غربی آیداهو برد و در آنجا منتظر ماند تا ابرهای فوق‌العاده خنک در آسمان ظاهر شوند. در دمای 0 تا 15- درجه سانتیگراد، آنها به اندازه کافی سرد هستند تا یخ بزنند، اما احتمال کمی دارند که این کار را انجام دهند.
وقتی ابرهای مناسب آمدند، تیم وارد عمل شد. این هواپیما یک هواپیما را به فضا پرتاب کرد که بین دو رادار زمینی دور می زد و قوطی هایی را پرتاب می کرد که یدید نقره را در ابرها پخش می کرد. همین هواپیما در حالی که یدید نقره را از بال‌های ابر می‌ریخت، از میان ابر عبور کرد. هواپیمای دیگری که با تجهیزات اندازه‌گیری ابری بارگذاری شده بود، مسیری عمودی را برای خواندن گام برداشت.
اولش هیچی نبود فردریش می‌گوید: «رادار فقط می‌تواند ذرات [آب] را ببیند که به اندازه کافی بزرگ هستند و این ابرها قطرات کوچکی داشتند که توسط رادار قابل تشخیص نیستند.» "ناگهان دیدیم خطوطی ظاهر شد. واقعاً شگفت‌انگیز بود." خطوط زیگزاگ با مسیر پرواز هواپیمای اول مطابقت داشت. در داخل این خطوط، ذرات آب ابر با برخورد به یدید نقره و یخ زدن بزرگتر می شدند. فریدریش و همکارانش امروز در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم گزارش دادند که پس از چند ساعت، قطر دانه‌های برف از چند میکرون به قطر 8 میلی‌متر رسید - به اندازه‌ای سنگین بود که روی زمین بیفتد. او می گوید: "ما فوق العاده بودیم، فوق العاده هیجان زده بودیم. هیچ کس قبلاً آن را ندیده بود."
این آزمایش ها همچنین با اشتیاق شرکت های بارور ابرها مواجه شده است. بروس بو، هواشناس در شرکت بارور ابرها Weather Modification در فارگو، داکوتای شمالی، می‌گوید: «کسانی از ما که برای مدت طولانی روی فیزیک ابر کار می‌کردیم، احساس می‌کردیم که [بارورسازی ابرها] کار می‌کند. "این تایید و شواهد غیرقابل انکار این اتفاق برای ما واقعا بسیار خوب است."
هنوز برای مطالعه این است که آیا این رویکرد اقتصادی است یا خیر. "آیا برف به اندازه کافی برای تأثیرگذاری بر بودجه آب تولید می کند؟" فردریش تعجب می کند. ما هنوز باید به این سؤالات اساسی پاسخ دهیم.»
شناسه تلگرام مدیر سایت: SubBasin@
نشانی ایمیل: behzadsarhadi@gmail.com
(سوالات تخصصی را در گروه تلگرام ارسال کنید)
_______________________________________________________
در منابع آب
نظرات (۰)