نحوه تعیین حریم منابع آب با روش های آماری
چکیده
مناطق حفاظت از منبع به طور فزاینده ای برای اطمینان از زنده ماندن طولانی مدت آب آشامیدنی حاصل از منابع آب زیرزمینی مهم هستند. اینها ممکن است یا مناطق تسخیر مربوط به زمان یا حوضه های مربوط به فعالیت یک چاه پمپاژ یا چشمه باشد. ایجاد چنین مناطقی یک اقدام ضروری برای ارزیابی صحیح از آسیب پذیری منابع آب زیرزمینی و کاهش ریسک است که ممکن است ناشی از فعالیت های انسانی باشد. تعیین این مناطق حفاظت شده معمولاً با کمک مدلها انجام می شود، که به نوبه خود بر اساس اطلاعات خاص سایت از هندسه سفره سفره، پارامترهای هیدرولیکی و شرایط مرزی انجام می شود. به دلیل آگاهی ناقص از چنین اطلاعاتی، پیش بینی مکان این مناطق ذاتاً نامشخص است. با استفاده از نقشه های احتمالی، می توان این عدم قطعیت را به صورت آماری اندازه گیری کرد، که نشان می دهد احتمال یک مکان خاص از سطح متعلق به منطقه تصرف آبخوان (یا حوضه آبریز) است. این نشریه با هدف بررسی الزامات ایجاد مناطق حفاظت از منبع احتمالی، استفاده عملی از روشهای تصادفی در ترسیم آنها و استفاده از داده های جمع آوری برای کاهش عدم اطمینان است. این روش همچنین با استفاده از پزشکان مدلینگ، روشی را برای اجرای این روشها ارائه می دهد.