آبهای زیرزمینی منبع مهم آب شیرین برای تامین آب خانگی و آبیاری کشاورزی است. آبهای زیرزمینی حدود 38 تا 50 درصد از نیاز آبی جهانی آبیاری را تشکیل می دهند و تا حدی نیازهای داخلی یک سوم تا نیمی از جمعیت جهان را برآورده می کند. آبهای زیرزمینی همچنین به عنوان یک بافر مهم برای ارضای نیازهای انسانی و کشاورزی در طول خشکسالی عمل می کند. با این حال، پمپاژ شدید منجر به کاهش قابل توجه سطح آبهای زیرزمینی در چندین منطقه، اغلب نیمه خشک تا خشک، در جهان شده است. نمونه هایی از این مناطق شامل بخش هایی از استرالیا، دره مرکزی کالیفرنیا، شمال شرقی چین، شمال غربی و شمال شرقی هند، خاورمیانه و فلات تبتی است به این کاهش منابع آب زیرزمینی، همراه با خشکسالی های متوسط ​​تا شدید، خطرات قابل توجهی برای امنیت آب و غذا به همراه دارد. علاوه بر این، ماهیت ناپایدار آن می تواند منجر به تأثیرات گسترده ای از جمله درگیری بر سر منابع آب شود. پیامدهای زیست محیطی شامل نفوذ آب دریا، فرونشست سطح زمین، کاهش جریان آب، افت کیفیت آب، از دست رفتن چشمه ها و تالاب ها و تخریب زیست محیطی است.

شواهد چندین ساله مشخص کرده است که منابع آب های زیرزمینی در آدامز، فرانکلین، لینکلن و شهرستان گرانت ایالت واشنگتن در حال کاهش است. در برخی موارد به میزان قابل ملاحظه ای. این منابع برای اهداف کشاورزی، صنعتی و شهری مورد استفاده قرار می گیرند و به همین ترتیب یک عنصر حیاتی از اقتصاد منطقه هستند. محدوده آبرسانی زیرزمینی حوضه کلمبیا (GWMA) یک تلاش عام است برای درک بیشتر در مورد وجود، در دسترس بودن و استفاده از منابع آب زیرزمینی در چهار ناحیه که مجموعا بیش از 8،300 مایل مربع را پوشش می دهد. این درک تلاشی است در حال حاضر جهت بهبود مدیریت منابع و قرار است برای حمایت از برنامه های منابع آبی آینده، از جمله پیگیری گزینه های تامین آب مورد بهره برداری باشد.

استان یزد در فلات مرکزی با پراکندگی و فاصله زیاد تعدادی از شهرها نسبت به مرکز استان، از لحاظ میزان بارندگی خشک‌ترین استان کشور محسوب می‌شود؛ به طوری که میانگین بارندگی بلندمدت استان 106 میلی‌متر است که این میانگین در 15 سال اخیر به 90 میلی متر کاهش یافته است.

خشکسالی‌های متوالی در 15 سال گذشته، افت شدید سفره‌های آبی را در پی داشته که منجر به ورود آب‌های شور به سفره آبی و متعاقب آن افت کیفیت را نیز سبب شده است و این، تأمین آب استان را با چالش جدی روبرو ساخته است، به طوری که حفر بیش از یکصد حلقه چاه به منظور تأمین آب شرب از دست رفته نتوانسته بر وضعیت شکننده پیش آمده غالب شود، به گونه ای که هر زمان که برای خط انتقال مشکلی پیش آمده شهرهای برخوردار از آب انتقالی با بحران جدی روبرو شده‌اند.