وضعیت بهداشت جهانی کنونی ما را به سمت شکل های جدید همکاری و همچنین ملاقات با یکدیگر سوق داده است. IWA شبکه متخصصان آب است که مایل به تعامل با یکدیگر و تبادل تجربیات و چالش های حرفه ای و بخشی هستند. در سال 2020 انجمن ارتباطات آنلاین خود را بیشتر توسعه داده است تا اعضای آن بتوانند از شبکه غنی و متنوع بهره مند شوند. آنلاین جایگزین فعلی ملاقات حضوری است. تعامل با همسالان به یک سفر دیجیتالی تبدیل شده است. دور هم جمع شدن دیگر بحث سفرهای فیزیکی و بازدیدهای قیاسی نیست.

در سال 2018، بانک جهانی ابتکاری را برای تشویق تفکر نوآورانه در استفاده مجدد از پسماند آغاز کرد. گزارش تازه منتشر شده از زباله به منبع: تغییر پارادایم برای مداخلات دقیق تر فاضلاب در آمریکای لاتین و کارائیب، وضعیت ابتکار عمل را خلاصه می کند و نتیجه گیری از گزارش های زمینه فنی، مطالعات موردی و بازخورد دریافت شده از شرکت کنندگان کلیدی این پروژه را برجسته می کند.

این گزارش نتیجه گیری می کند که در جهت بازیابی و استفاده از این منبع با تلاش کافی صورت نگرفته و خواستار مدیریت هوشمندتر فاضلاب برای بهبود سلامت عمومی و تأثیر مثبت بر محیط زیست نیاز است.

شکل 1: ورودی ها، خروجی ها و تغییر در ذخیره سازی آبخیزداری.

حوضه آبخیز را می توان به عنوان "منطقه توپوگرافی تعریف کرد که در آن رواناب آب سطحی جریان می یابد تا به یک نقطه خاص از یک رودخانه یا به عنوان آب دریاچه ای مانند تخلیه شود" (شیمون، 2010)، به این ترتیب یک حوزه آبخیز به عنوان یک جمع کننده بزرگ آب تبدیل می شود. ورودی آب به رواناب و ذخیره آب مبدل می شود (چاووری، 2012). دانستن ویژگی های هیدرولوژیکی حوزه آبخیز (بارش، رواناب، تبخیر و تعرق در آب های زیرزمینی) این امکان را برای ارزیابی منابع قابل دسترسی مکانی و زمانی آب فراهم می کند، این همچنین برای تخصیص منابع آب و کنترل جریان مفید است. تعادل آب ابزاری است که با استفاده از اصل حفاظت از انبوه یا معادله پیوستگی، شناخت ویژگی های حوضه را امکان پذیر می سازد (رز، 2004 ؛ اسام، 2007)، طبق اصل rhis، هرگونه اختلاف بین ورودی ها و خروجی ها باید در تغییر در ذخیره سازی منعکس شود. آب در محدوده بودجه (یونسکو، 1988 ؛ شیمون، 2010).