بررسی تجربیات بینالمللی به ما می آموزد که نباید راهحلها مطرح شده در اصلاح ساختار انگیزههای مربوط به حکمرانی منابع آب زیرزمینی را به صورت یکنواخت و بدون توجه به شرایط اجتماعی و اکولوژی کشورها اعمال کرد. بدین منظور در یک بررسی،مطابق شکل یک کشورها را به پنج دسته تقسیم شده است.
گروه اول با رنگ سفید، آنهایی هستند که مسئلهای در ارتباط با آب زیرزمینی ندارند. آنهایی که با رنگ قهوهای مشخص شده است، کشورهای صنعتی هستند که به شدت به ابزارهای اقتصادی وابستهاند و نظام اداری قوی و مقررات خیلی جدی دارند. کشورهایی که با رنگ زرد مشخص شده است، کشورهای خاورمیانه البته به جز ایران، را در بر میگیرد. در این کشورها اساساً نظام معیشتی مبتنی بر کشاورزی در آن وجود ندارد. کشورهای با رنگ سبز روشن، کشورهایی با واحدهای بزرگ کشاورزی هستند، که شرایط اکولوژی و اجتماعی متفاوتی دارند. اما کشورهای با رنگ قرمز، شامل جنوب آسیا، چین، ایران، شمال آفریقا و آمریکای مرکزی همگی دارای نظامهای خرده مالکی و کشاورزی معیشتی هستند.