بحث‌های انتقال آب از خلیج فارس به فلات مرکزی در حالی طی روزهای اخیر داغ شده که یک کارشناس آب ضمن تشریح انتقاداتی که متوجه این طرح است، می‌گوید: انتقال آب به استان‌هایی که در فواصل دور از خلیج فارس، در فلات مرکزی قرار دارند علاوه‌ بر اینکه هزینه‌ زیادی دارد موجب آسیب‌های زیست محیطی متعددی می‌شود. صحبت انتقال آب از دریاها به مناطق کویری کشور سال‌هاست که به میان آمده؛ طرح‌های انتقال آب از دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی مدت‌ها است که مدافعان و مخالفانی دارد اما حالا با روی کار آمدن دولت سیزدهم بحث انتقال آب به‌ویژه از خلیج فارس به فلات مرکزی با چنان جدیتی ‌در حال ‌پیگیری است که معاون اول رییس جمهوری - طی روزهای اخیر مشاور معاون اول رئیس جمهوری در امور پروژه های انتقال آب از دریا را منصوب کرد.

قسمت پنجم- نگرش‌های پایدار در طراحی آینده

در نگاه به آینده برای نجات مناطق مختلف کشور،  باید مسائل از دو دیدگاه بخش آب و فرابخشی مورد بازبینی و تجدید رویه قرار گیرد. از نظر بخشی، در نظرگرفتن معیارهای مدیریت به هم‌پیوسته و از نظر فرابخشی، توجه به موازین توسعه منطقه‌ای و فضایی استان حایز اهمیت است. در دیدگاه بخشی نمی‌توان برای آب جدید پرهزینه منتقل‌شده، جدا از منابع آبی که در حال حاضر مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، برنامه‌ریزی کرد. مدیریت موجود آب سمنان حداقل مانند سایر استان‌ها، درگیر مسائل حاد و شدیدی است که اگر برای آن اقدام نشود، به زودی استان  با پیامدهای گسترده بیشتری از وضع موجود روبرو خواهد شد.‌آیا می‌توان در باره منابع آب محدود،‌این هزینه‌های سنگین را به عهده گرفت و درباره بخش مهم‌تر، موضوع را مسکوت یا کم‌اهمیت‌تر باقی گذاشت؟

یک روش دیگر برای پاسخ‌دادن به پرسش اصلی مطرح‌شده در قسمت‌های پیشین، توجه به ویژگی‌های طرح انتقال آب به سمنان است. به جز ابعاد گسترده و  «ابرطرح» بودن، چه مشخصه‌های دیگری باعث جلب توجه افکار عمومی ‌و طوﻻنی‌شدن مطالعات اولیه ‌این طرح شده است؟ به نظر می‌رسد پاسخ را باید در ویژگی‌هایی چون نیازهای مطرح‌شده، شیرین‌کردن آب شور، انتقال طوﻻنی، ارزیابی اقتصادی و برنامه‌ریزی مالی طرح جستجو کرد. درباره مشکلات، موانع و چالش‌های نمک‌زدایی آب دریای خزر بر محیط‌زیست آبی شکننده محلی[1] و انتقال توأم با پمپاژهای مکرر به ارتفاع بیش از 2700 متراز دید فنی و اقتصادی و محیط‌زیستی، به‌اندازه کافی صحبت شده و می‌شود. در ‌این قسمت تمرکز بر نیازهای آبی تعریف‌شده و ارزیابی اقتصادی و مالی طرح است.

اگر موازین موجود را با رویه‌ها و عملکرد مسئولان در باره طرح‌ها به طور کلی، و طرح انتقال آب سمنان به طور اخص در ده سال گذشته تطبیق داده شود، به چه نتایجی ممکن است رسید؟ در پاسخ به ‌این پرسش، در‌این نوشتار ابتدا سرخط‌های «ابرپروژه‌های» طرح‌های آب در نظام فنی مهندسی، به طور عام مورد توجه قرار می‌گیرد، سپس به موارد خاصی در باره طرح انتقال آب سمنان اشاره می‌شود. 

تصور کنید برای رسیدگی به امور اجرایی، ترازویی مستقر شود. ترازویی برای رسیدگی، سنجش و داوری سیاست‌ها و طرح‌های عمومی، برای استفاده مشترک سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و حوزه ستادی وزارت نیرو و البته افکار عمومی. ترازویی برای کشش طرح‌های سدسازی، طرح‌های انتقال آب و ازجمله «طرح انتقال آب خزر به فلات مرکزی (سمنان)». یک طرف ترازو، پیش‌بینی جنبه‌های مثبت و طرف دیگرش، پیش‌بینی جنبه‌های منفی، تا برای عموم روشن باشد که وضعیت تراز و میزان آثار مثبت و منفی طرح چگونه است. تصور برپاکردن چنین ترازویی، با موازین و وزن‌های مشخص، برای اقامه «قسط» در جامعه، پاسخ‌گویی به یک نیاز تاریخی در ‌این سرزمین است.

مدت‌ها است که سخن از انتقال آب از دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان به نقاط مختلف کشور و از شهرها و استان‌های گوناگون به استان‌ها و شهرهای دیگر کشور به گوش می‌رسد. طی یک هفته اخیر طرح ملی انتقال آب خلیج فارس به فلات مرکزی خبرساز شده و برخی کارشناسان نسبت به آثار مخرب اجرای چنین طرح‌هایی بر تنوع زیستی، اکوسیستم‌ها، آلودگی آب و خاک و زندگی اجتماعی هشدار داده‌اند. پروژه انتقال آب واژه‌ای است که این روزها به گوش ساکنان ایران زمین آشناست، گرچه افتتاح و اجرایی شدن چنین پروژه‌هایی به‌ویژه طرح ملی انتقال آب خلیج فارس به فلات مرکزی برای نهادهای اجرایی آن به منزله پیشرفت و گامی مثبت در جهت توسعه تلقی می‌شود اما کارشناسان نظرات متفاوتی در این زمینه ارائه می‌کنند به‌ویژه کارشناسان و متخصصان حوزه محیط زیست که بعضا آن را خطا می‌دانند.

بهره‌برداری از 3800 میلیارد تومان پروژه آب و برق در هفته دولت/ سیاست وزارت نیرو برای انتقال بین حوضه‌ای تأمین آب شرب است

سرپرست وزارت نیرو سیاست این وزارتخانه برای انتقال آب بین حوضه ای را تأمین آب شرب دانست و افزود: در زمان انتقال شرایط مبدأ و مقصد و راهکارهای انتقال آب باید دیده شود تا مکان‌های محیطی در قبال این طرح‌ها آسیب کمتری ببینند.

مهندس "ستار محمودی" در نشست خبری هفته دولت با اصحاب رسانه در پاسخ به این سؤال که در صورت حضور در رأس وزارت نیرو چه برنامه کاری برای دولت دوازدهم در پیش خواهید گرفت، گفت: نه تنها شخص بنده بلکه هر فردی که فرصت حضور در رأس صعنت آب و برق را پیدا می‌کند بایستی در زمینه مسائل مرتبط با آب و برق به ویژه در مورد اقتصاد این حوزه از تجربیات و نقطه نظرات گذشتگان استفاد کند و آن‌ها را به مراکز ذی‌ربط منتقل کند تا فعالیت‌های مرتبط با این بخش را به خوبی به سرانجام برساند.

انتقال Interbasin یا انتقال بین حوضه ای برای توصیف برنامه های انتقال انسان ساختی است که در آن آب را از یک حوضه رودخانه که در آن به قدر کفایت موجود است، به حوضه دیگر که آب کمتری دارد یا می تواند برای توسعه انسانی بهتر باشد، جا به جا می کند. هدف از چنین طرح های طراحی شده ای می تواند کمبود آب در حوضه دریافت کننده، کاهش تولید برق یا هر دو باشد. به ندرت، همانطور که در مورد رودخانه Glory که آب را از رودخانه دجله به رودخانه فرات در عراق مدرن منحرف کرد، انتقالهای بینابینی برای مقاصد سیاسی صورت گرفته است. در حالی که نمونه های عرضه آب باستانی در این همینه زمینه نیز وجود دارد، اولین پیشرفت های مدرن در قرن نوزدهم در استرالیا، هند و ایالات متحده صورت گرفت؛ اگر اجرای طرح های انتقال آب نبود، امروز شهرهای بزرگ مانند دنور و لس آنجلس وجود نداشت. از قرن بیستم بسیاری از پروژه های مشابه دیگر در کشورهای دیگر، از جمله اسرائیل، کانادا و چین پیگیری شده است. به طور متناوب، انقلاب سبز هند و توسعه نیروگاه های آبی در کانادا بدون چنین انتقال های انسان ساختی انجام نمیشد.