معیارهای طبقه بندی سیل و سیل طراحی سد - HPC

۱۷ آبان ۹۹ ، ۲۱:۳۰ نويسنده: بهزاد سرهادی

چگونه می توان سدها را با توجه به خطرات احتمالی آنها طبقه بندی کرد و نحوه انتخاب سیل طراحی ورودی چیست؟

قانون بهسازی دریاچه ها و رودخانه ها (LRIA) اختیار قانونگذاری را برای طراحی، ساخت، بهره برداری، نگهداری و ایمنی سدها به وزیر منابع طبیعی ارائه می دهد. راهنمای اداری قانون بهبود دریاچه ها و رودخانه ها و بولتن های فنی پشتیبانی تهیه شده است تا کارکنان وزارت منابع طبیعی را که مسئول بررسی و تأیید درخواست و راهنمایی متقاضیانی هستند که تحت بخش 14، 16 و 17.2 LRIA به دنبال تأیید هستند، راهنمایی می کنند. همه بولتن های فنی این مجموعه باید همراه با راهنمای اجرایی بهبود یافته دریاچه ها و رودخانه ها خوانده شوند.

1- تشریح کلی

این بولتن فنی جهت ارائه راهنمایی به کارکنان وزارت منابع طبیعی (MNR) و راهنمایی صاحبان سدها در تعیین طبقه بندی پتانسیل خطر (HPC) و سیلاب طراحی ورودی (IDF) برای سدها تهیه شده است و هنگام بررسی برنامه های ارائه شده استفاده می شود، برای تصویب تحت بخشهای 14، 16 و 17.2 قانون بهبود دریاچه ها و رودخانه ها (LRIA).

استانداردها و معیارهای ذکر شده در این بولتن فنی در نظر گرفته شده است برای سدها (از جمله ساختار کنترل و تمام تاسیسات وابسته) که آب را در رودخانه، دریاچه، حوضچه یا رودخانه نگه می دارد تا سطح آب را بالا ببرد، مخزنی برای کنترل سیلاب ایجاد کند یا جریان آب را منحرف کند. و در نظر گرفته نشده است برای کارهای دیگر تحت تأیید LRIA مانند عبور آب، کانال کشی، محفظه، خطوط لوله و... که بر منابع اعمال می شود.

در بسیاری از موارد، ممکن است چندین سد (از جمله سدهای بلوکی) مورد نیاز باشد تا حاوی محتوای ذخیره شده یک مخزن باشد. سدها باید در جایی شناسایی شوند که با مواد مادر مزاحم مانند زمین یا سنگ از هم جدا شوند. این سدها را می توان با فاصله قابل توجهی جدا کرد و یا در مجاورت یکدیگر قرار داد. هر یک از این سدها باید بصورت جداگانه طبقه بندی و به طور مناسب و مطابق با الزام LRIA مدیریت شوند.

این بولتن فنی باید همراه با راهنمای مدیریت بهبود دریاچه ها و رودخانه ها (2011) خوانده شود.

2- طبقه بندی سدها

1-2- کلیات

در ایالات متحده، سدها با استفاده از سیستم طبقه بندی پتانسیل خطر (HPC) طبقه بندی می شوند. سیستم HPC سدها را با توجه به خطرات احتمالی ارائه شده توسط سد دسته بندی می کند. پتانسیل خطر از طریق ارزیابی بزرگترین تلفات افزایشی که می تواند در نتیجه آزاد شدن کنترل نشده مخزن به دلیل خرابی یک سد یا ملحقات آن ایجاد شود، تعیین می شود. تلفات بالقوه بالقوه باید با توجه به زندگی، مال، محیط زیست و میراث فرهنگی ساخته شده در سایت سد، بالادست، پایین دست یا سایر مناطق تحت تأثیر سد ارزیابی شود.

از HPC سد برای ارائه راهنمایی در مورد انتظارات از دارندگان سد و طراحان آنها در شناسایی نیازهای اضافی برنامه ایمنی سد برای سازه استفاده می شود (به عنوان مثال استانداردهای طراحی سد، ساخت، بهره برداری، تعمیر و نگهداری، نظارت، بازرسی و برنامه ریزی آمادگی اضطراری).

2-2- سیستم طبقه بندی سد

HPC اختصاص یافته به یک سد معیاری برای بزرگترین تلفات افزایشی است که می تواند در نتیجه آزاد شدن کنترل نشده آب یا محتوای ذخیره شده در پشت سد به دلیل خرابی سد یا متعلقات آن بر اساس بدترین حالت اما واقع بینانه خرابی ایجاد کند. تلفات افزایشی به ضررهای ناشی از خرابی سد گفته می شود که بالاتر و فراتر از ضررهایی است که ممکن است در همان شرایط طبیعی (سیل، زلزله یا حوادث دیگر) با سد در محل رخ دهد، اما بدون خرابی سد باشد. طبقه بندی سد صرفاً بر اساس تلفات افزایشی حاصل از خرابی احتمالی سد بدون توجه به شرایط سد یا وجود یک برنامه ایمنی پیشرفته سد ارزیابی می شود.

ارزیابی پتانسیل خطر باید هم براساس کاربری فعلی زمین و هم بر اساس توسعه پیش بینی شده که در اسناد رسمی مربوط به برنامه ریزی (به عنوان مثال طرح رسمی) ذکر شده است، باشد. در صورت عدم وجود یک برنامه رسمی مصوب، HPC باید بر اساس توسعه مورد انتظار در آینده قابل پیش بینی باشد.

سیستم طبقه بندی سد انتاریو براساس چهار طبقه بندی تنظیم شده است: کم، متوسط ، زیاد و بسیار زیاد که تلفات افزایشی ناشی از خرابی سد را بر اساس میزان افزایش مقدار تعریف می کنند. جدول 1 معیارهای تعیین HPC برای سدهای منفرد را مشخص می کند.

جدول 1 - طبقه بندی پتانسیل خطر (بزرگنمایی)

یادداشت

HPC باید در هر دو شرایط سیل و عادی (روز آفتابی) ایجاد شود.
ارزیابی پتانسیل خطر مبتنی بر استفاده فعلی از زمین و توسعه پیش بینی شده در اسناد رسمی مربوط به برنامه ریزی (به عنوان مثال طرح رسمی) است. در صورت عدم وجود یک برنامه رسمی مصوب، HPC باید بر اساس توسعه مورد انتظار در آینده قابل پیش بینی باشد. طبق بیانیه سیاست های استانی، "مناطق رشد تعیین شده" به معنای اراضی درون مناطق اسکان داده شده است که در یک برنامه رسمی برای رشد در افق برنامه ریزی بلند مدت تعیین شده است (افق زمانی عادی تا 20 سال را مشخص می کند)، اما هنوز به طور کامل توسعه نیافته است. مناطق رشد تعیین شده شامل زمین هایی است که مطابق با سیاست تعیین شده و برای رشد مسکونی در دسترس هستند و همچنین زمین های مورد نیاز برای اشتغال و سایر مصارف.
در مواردی که چندین سد در امتداد یک جریان مشابه قرار دارند، باید در هنگام طبقه بندی سازه ها به اثر جریان های مخرب توجه شود، به این ترتیب که اگر خرابی یک سد بالادست می تواند به خرابی سد پایین دست کمک کند، پس HPC سد بالادست باید همان ساختار پایین دست باشد یا بیشتر از آن باشد.
HPC با بالاترین عواقب بالقوه اعم از ایمنی زندگی، تلفات املاک، تلفات زیست محیطی یا خسارات میراثی فرهنگی تعیین می شود.

1-2-2- پتانسیل کم خطر

سدهایی که به عنوان پتانسیل کم خطر طبقه بندی می شوند بندهایی هستند که در آنها ممکن است یک یا چند مورد از تلفات افزایشی زیر رخ دهد:

ایمنی در زندگی: از نظر احتمالی تلفات جانی وجود ندارد زیرا هیچ کس در معرض سرعت و عمق آب بیشتر از قانون 2 در 2 نیست (راهنمای فنی - سیستم های رودخانه و جریان ها: محدودیت های خطر سیل، 2002).
تلفات املاک: حداقل خسارت محدود به خسارات شخص ثالث بیش از 300،000 دلار (نمایه شده در آمار کانادا در سال 2000). خسارات وارده در اصل به اموال صاحب سد و در مجاورت سد محدود می شود.
تلفات زیست محیطی: با قابلیت بازیابی طبیعی، تلفات زیستگاه حداقل خواهد بود. پس از ترمیم، هیچ گونه کاهش قابل ملاحظه ای در وضعیت ماهی ها و حیوانات وحشی وجود نخواهد داشت.
خسارات میراث فرهنگی - ساخته شده: خسارت برگشت پذیر به ساختمان ها تعیین شده توسط شهرداری تحت قانون. خسارات وارده به محتویات بناهای میراثی ساخته شده باید در حد تلفات دارایی فوق لحاظ شود.

2-2-2- پتانسیل خطر متوسط

سدهایی که به عنوان پتانسیل خطر متوسط طبقه بندی می شوند بندهایی هستند که ممکن است در آن یک یا چند مورد از تلفات افزایشی زیر رخ دهد.

ایمنی در زندگی: از نظر احتمالی تلفات جانی وجود ندارد زیرا هیچ کس در معرض سرعت و عمق آب بیشتر از قانون 2 در 2 نیست (راهنمای فنی - سیستم های رودخانه و جریان ها: محدودیت های خطر سیل، 2002).
ضرر و زیان اموال: خسارت متوسط ملکی محدود به خسارات شخص ثالث بیش از 3 میلیون دلار است (نمایه شده در سال 2000 کانادا). منطقه طغیان به استثنای جنگلداری، مواد معدنی، سنگدانه ها، معادن و استخراج منابع نفتی یا عملیات برداشت، توسعه نیافته است یا بیشتر روستایی یا کشاورزی است. علاوه بر این، شامل سدها و سایر سازه ها برای سکونت انسان و زیرساخت ها و خدمات مرتبط با این کاربری مانند جاده های محلی و راه آهن است. برخی از آسیب های کم ممکن است به زمین های مسکونی، تجاری یا صنعتی در منطقه طغیان سد و زمین هایی که در برنامه های رسمی به عنوان مناطق رشد مشخص شده اند، وارد شود.
تلفات زیست محیطی: از دست دادن یا خراب شدن متوسط ماهی و / یا زیستگاه حیات وحش با قابلیت متوسط ترمیم طبیعی و در نتیجه احتمال تأثیر منفی بر وضعیت طولانی مدت جمعیت ماهی ها و حیوانات وحشی کم است.
میراث فرهنگی - ساخته شده: خسارت جبران ناپذیری به میراث فرهنگی تعیین شده توسط شهرداری تحت قانون یا خسارت برگشت پذیر به سایت های میراث فرهنگی تعیین شده توسط استان تحت قانون یا میراث شناخته شده در سطح ملی. خسارات وارده به محتوای سازه های میراث فرهنگی باید در حد تلفات دارایی فوق لحاظ شود.

3-2-2- پتانسیل خطر بالا

سدهایی که به عنوان پتانسیل خطر بالا طبقه بندی می شوند بندهایی هستند که ممکن است یک یا چند مورد از تلفات افزایشی زیر رخ دهد:

ایمنی در زندگی: احتمال از دست دادن جان 1 تا 10 نفر بر اساس قرار گرفتن در معرض سرعت و عمق آب بیشتر از قانون 2 در 2 وجود دارد (راهنمای فنی - سیستم های رودخانه و جریان ها: محدودیت های خطرناک سیل، 2002) .
تلفات املاک: خسارت قابل توجه اموال محدود به خسارات شخص ثالث بیش از 30 میلیون دلار (نمایه شده در آمار کانادا در سال 2000). منطقه طغیان می تواند شامل عملیات کشاورزی، جنگلداری، معدنی، کل، معادن و منابع نفتی یا سایر سدها یا مناطق مسکونی، تجاری یا صنعتی و خدمات و زیرساخت های مرتبط با این کاربری زمین از جمله جاده های منطقه ای، خطوط ریلی یا تصفیه آب و فاضلاب شهری باشد تأسیسات، خدمات عمومی یا زمین هایی که در برنامه های رسمی به عنوان مناطق رشد تعیین شده معرفی شده اند.
تلفات زیست محیطی: از دست رفتن قابل ملاحظه ماهی و / یا زیستگاه حیات وحش و یا وخامت قابل توجه ماهیان حیاتی و / یا زیستگاه حیات وحش با احتمال معقول امکان استفاده از فعالیت های بازیابی طبیعی یا کمکی برای بهبود بازیابی گونه ها به سطح قابل قبول جمعیت. از دست دادن بخشی از جمعیت گونه ای که تحت قانون گونه های در معرض خطر (ESA) طبقه بندی شده و به عنوان خسارت منقرض شده، تهدید شده یا در معرض خطر و یا قابل برگشت به زیستگاه آن گونه شناخته شده است.
خسارات میراث فرهنگی - ساخته شده: خسارت جبران ناپذیر به میراث فرهنگی تعیین شده توسط استان تحت قانون یا خسارت به میراث شناخته شده در سطح ملی. خسارات وارده به محتوای سازه های میراث فرهنگی باید در حد تلفات دارایی فوق لحاظ شود.

4-2-2- پتانسیل خطر بسیار بالا

سدهایی که به عنوان پتانسیل خطر بسیار بالا طبقه بندی می شوند بندهایی هستند که ممکن است یک یا چند مورد از تلفات افزایشی زیر رخ دهد:

ایمنی در زندگی: 11 نفر یا بیشتر بر اساس قرار گرفتن در معرض سرعت و عمق آب بیش از قانون 2 در 2، احتمال تلفات جانی وجود دارد (راهنمای فنی - سیستم های رودخانه و جریان ها: محدودیت های خطر سیل، 2002).
ضرر و زیان اموال: خسارت گسترده ای به همراه این ضرر و زیان حزب دوم بیش از 30 میلیون دلار (نمایه شده در آمار کانادا در سال 2000). منطقه طغیان به طور معمول شامل تخریب، یا آسیب گسترده به مناطق مسکونی، نهادی، تجاری و صنعتی متمرکز و زیرساخت ها و خدمات عمده یا زمینی است که به عنوان مناطق رشد تعیین شده مشخص شده است، همانطور که در برنامه های رسمی نشان داده شده است. زیرساخت ها و خدمات شامل بزرگراه ها، خطوط راه آهن یا تأسیسات تصفیه آب و فاضلاب شهری و تاسیسات عمومی است.
تلفات زیست محیطی: از دست دادن گسترده ماهی و / یا زیستگاه حیات وحش و یا خراب شدن قابل توجهی از ماهی های حیاتی و / یا زیستگاه حیات وحش با امکان بسیار کم یا بدون امکان امکان اعمال فعالیت های طبیعی یا کمکی برای بازیابی گونه ها برای ارتقا recovery بهبود گونه ها به سطح قابل قبول جمعیت. از دست دادن قسمت قابل دوام جمعیت گونه ای که تحت قانون گونه های در معرض خطر (ESA) به عنوان خسارت منقرض شده، تهدید شده یا در معرض خطر انقراض یا قابل برگشت به زیستگاه آن گونه طبقه بندی شده است.
خسارات میراث فرهنگی - ساخته شده: سدها را نمی توان طبقه بندی کرد که دارای پتانسیل خطر بسیار زیاد بر اساس خسارات میراث فرهنگی - ساخته شده هستند.

3-2- تعیین طبقه بندی بالقوه خطر

سدها به دو HPC احتیاج دارند - یکی بر اساس خرابی سد در شرایط طغیان و دیگری بر اساس خرابی سد در شرایط عادی (روز آفتابی). HPC در شرایط طغیان باید به عنوان نقطه شروع تعیین سیل طراحی ورودی (IDF) استفاده شود، در حالی که HPC در شرایط عادی (روز آفتابی) برای تعیین حداکثر طراحی زلزله (MDE) استفاده می شود. برای شناسایی الزامات اضافی برنامه ایمنی سد برای سازه باید از طبقه بندی بالاتر بین سناریوهای خرابی سیل و نرمال (روز آفتابی) استفاده شود (به عنوان مثال الزامات طراحی سد، ساخت، بهره برداری، تعمیر و نگهداری، نظارت، بازرسی و برنامه ریزی آمادگی اضطراری)

HPC باید بر اساس بدترین سناریو خرابی سد ساخته شود و در بدترین زمان ممکن منجر به بالاترین HPC از همه سناریوهای خرابی واقع بینانه شود. برای تعیین HPC ترکیبی از یک رویداد لرزه ای با یک رویداد سیل در نظر گرفته نشده است.

HPC با هم ترازی دسته بندی با توصیف بالاترین خطر بالقوه اعم از ایمنی جان، خسارات دارایی، تلفات زیست محیطی یا خسارات میراثی ساخته شده تعیین می شود. پس از مشخص شدن بالاترین رده ضرر، دیگر نیازی به ارزیابی خسارت در سایر رده ها نیست.

سدهای جداگانه در یک مخزن ممکن است بسته به تلفات و خسارات ناشی از خرابی آنها، طبقه بندی یکسان یا متفاوتی داشته باشند.

باید فهمید که در هر سیستم طبقه بندی، همه امکانات را نمی توان از قبل تعریف کرد. تمام مناطق موجود در منطقه طغیان پایین دست باید در چارچوب الگوی تاریخی استفاده در تعیین طبقه بندی سد ارزیابی شوند.

قضاوت مهندسی و عقل سلیم در نهایت باید بخشی از هر تصمیمی برای تعیین HPC باشد.

1-3-2- ارزیابی ایمنی زندگی

در صورت آزاد شدن کنترل نشده آب ذخیره شده، همیشه این احتمال وجود دارد که یک شخص (افراد) به طور موقت در منطقه طغیان سد شکست قرار داشته باشند. اگرچه ممکن است تلفات جانی در منطقه طغیان سد رخ دهد، شخصی (ها) که فقط به طور موقت در منطقه طغیان قرار دارد (به عنوان مثال یک شبانه یا کاربر تفریحی رودخانه و اراضی پایین دست یا رهگذر و افرادی که در یا پایین دست سد)، نباید در ارزیابی تلفات احتمالی جان گنجانده شود.

استفاده از قانون 2 در 2 (به راهنمای فنی مراجعه کنید - سیستم های رودخانه و جریان ها: محدودیت های خطر سیل، 2002) یا یک روش شناخته شده که توسط وزارتخانه از قبل تأیید شده است، قرار است در ارزیابی تلفات احتمالی زندگی استفاده شود. قانون 2 در 2 تعریف می کند که اگر محصول سرعت و عمق بیش از 0.37 متر مربع در ثانیه یا سرعت بیش از 1.7 متر بر ثانیه یا عمق آب بیش از 0.8 متر باشد، افراد در معرض خطر قرار می گیرند.

ارزیابی ایمنی زندگی در شرایط سناریوی سیل: برای خرابی سدها در شرایط طغیان، پتانسیل تلفات جانی بر اساس خانه های دائمی که شامل ساختمان های قابل سکونت و پارک های تریلر است ارزیابی می شود. افراد گذرا نباید در ارزیابی خسارات احتمالی زندگی در شرایط سیل لحاظ شوند. برای اهداف طبقه بندی سد فرض بر این است که برنامه های آمادگی اضطراری (EPP)، در صورت وجود، فعال نمی شوند و بعداً، زمان هشدار محدود یا وجود نخواهد داشت. هدف از یک EPP کاهش عوارض جانبی خرابی احتمالی سد در هر زمان ممکن است. از EPP نمی توان به عنوان پشتیبانی برای کاهش HPC استفاده کرد، با این حال با زمان هشدار مناسب می توان نشان داد که تلفات احتمالی زندگی کمتر است و بنابراین ممکن است IDF کاهش یافته در نظر گرفته شود.

ارزیابی ایمنی زندگی در شرایط طبیعی (روز آفتابی): برای خرابی سد در شرایط عادی (روز آفتابی)، پتانسیل تلفات جانی بر اساس خانه های دائمی و افراد گذرا ارزیابی می شود. خانه های دائمی شامل ساختمان های قابل سکونت و پارک های تریلی و همچنین اردوگاه های فصلی (تابستان تا پاییز) است. پتانسیل کمپینگ شبانه گاه به گاه در امتداد مسیرهای تعیین نشده کانو یا پارک های رودخانه ای با استفاده کم نباید در ارزیابی تلفات احتمالی زندگی در نظر گرفته شود. در مواردی که تعداد قابل توجهی از افراد به طور فصلی در منطقه طغیان سد به طور فصلی به فعالیت های موقت مشغول هستند (امکانات روزمره و فعالیت های تفریحی براساس الگوهای تاریخی) و در معرض سرعت و عمق آب بیش از 2 در 2 قرار می گیرند قاعدتا آنها باید در ارزیابی تلفات احتمالی زندگی در شرایط عادی (روز آفتابی) لحاظ شوند.

2-3-2- ارزیابی خسارت اموال

ضرر و زیان اموال باید فقط خسارات شخص ثالث را به ساختمانهای فیزیکی، املاک، سایر بناها و تأسیسات تصفیه آب و فاضلاب شهری و خدمات عمومی و خدمات و محتوای بناهای میراث فرهنگی ارزیابی کند. این شامل هزینه های غیرمستقیم یا جانبی همراه با خرابی سد نمی شود مانند عدم اسکان مجدد در محل زندگی در نتیجه خرابی سد، از بین رفتن سد، از دست دادن درآمد یا ارزش دلاری میراث فرهنگی ساخته شده متعلق به صاحب سد است. خسارات باید هم بر اساس کاربری فعلی زمین و هم بر اساس توسعه پیش بینی شده باشد که در اسناد مربوط به برنامه ریزی رسمی (به عنوان مثال طرح رسمی) ذکر شده است. در صورت عدم وجود یک برنامه رسمی مصوب، HPC باید بر اساس توسعه مورد انتظار در آینده قابل پیش بینی باشد. ضرر دلار، در صورت شناسایی، در مقادیر آماری سال 2000 نمایه می شود.

3-3-2- خرابی سرریز

سدهای موجود: خرابی احتمالی سد موجود در بالادست سد مورد مطالعه در انتخاب HPC در نظر گرفته نمی شود. در مواردی که خرابی سد مورد مطالعه می تواند به خرابی سد پایین دست کمک کند، در این صورت HPC سد بالادستی مورد مطالعه باید از ساختار پایین دست یا بیشتر باشد.

سدهای جدید: یک سد جدید پیشنهادی نباید HPC سد بالادستی موجود را افزایش دهد. سد جدید پیشنهادی باید به منظور از بین بردن هرگونه افزایش در HPC سد بالادستی طراحی شود. در مواردی که یک سد جدید در بالادست یک سد موجود ساخته می شود و می تواند به خرابی سد پایین دست موجود کمک کند، HPC سد بالادست باید همان سد موجود در پایین دست سد موجود باشد.

4-3-2- استفاده از HPC برای تعیین حداکثر طراحی زلزله

HPC ناشی از خرابی سد در شرایط عادی (روز آفتابی) برای تعیین حداکثر طراحی زلزله (MDE) استفاده می شود.

5-3-2- استفاده از طبقه بندی پتانسیل خطر برای تعیین سیل طراحی ورودی

HPC ناشی از خرابی سد در شرایط طغیان به عنوان نقطه آغازین برای تعیین سیلاب ورودی مورد نیاز (IDF) استفاده می شود، صرف نظر از این واقعیت که HPC خرابی در شرایط عادی (روز آفتابی) ممکن است بالاتر باشد. برای تغییر HPC نمی توان از کاهش IDF بر اساس تجزیه و تحلیل بیشتر استفاده کرد.

4-2- طبقه بندی پتانسیل خطر با گذشت زمان تغییر می کند

HPC برای یک سد ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. توسعه پایین دست در منطقه سیل افزایشی، تغییرات فیزیکی یا عملیاتی یک سد برای تغییر قابلیت ذخیره سازی یا تخلیه، یافتن گونه ای در معرض خطر (گیاه یا حیوان)، تجدید نظر در هیدرولوژی یا خصوصیات هیدرولیکی حوضه آبخیز یا تغییرات در اندازه یا دفعات وقوع سیل به ارزیابی مجدد HPC سد نیاز دارد. بنابراین HPC باید بررسی و تأیید شود هر زمان که کارهای اصلی نیاز به تأیید دارند.

منابع

Alberta Transportation, 2004 Guidelines on Extreme Flood Analysis, Transportation and Civil Engineering Division, Civil Projects Branch

Canadian Dam Association, 2007 Dam Safety Guidelines

Canadian Dam Association, 2007 Technical Bulletin: Flow Control Equipment for Dam Safety

Federal Emergency Management Agency, 2004 Federal Guidelines for Dam Safety – Selecting and Accommodating Inflow Design Floods for Dams, Appendix A

Ministry of Natural Resources, 2002 Natural Hazard Technical Guides – River and Streams Systems: Flooding Hazard Limits

مدیر سایت: بهزاد سرهادی

شماره تلفن: 09190622992

شناسه تلگرام مدیر سایت: SubBasin@

نشانی ایمیل: behzadsarhadi@gmail.com

(سوالات تخصصی را در گروه تلگرام ارسال کنید)

_______________________________________________________

براي پيوستن به بزرگترين گروه تلگرام علوم و مهندسي آب با امکان تبادل نظر بين اعضاء کليک کنيد

کتاب کاربرد مدل QUAL2KW

کتاب کاربرد GIS در منابع آب

کتاب محاسبه سيل طرح

نظرات (۰)

هيچ نظري هنوز ثبت نشده است

فرم ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

ويدئوهاي آموزش جامع نرم افزار HEC-HMS - مدل بارش رواناب

ويدئو مدلسازي کمي جريان آب زيرزميني با SEAWAT- GMS

پروژه جامع هيدرولوژي-آناليز منطقه اي، فيزيوگرافي، مدل بارش-رواناب

کتاب تحلیل مدل های تعادلی و ارائه مدل ایزوترم جذب

آموزش مدل سازی سیل با Aquaveo SMS - TUFLOW + کتاب

پروژه تخلیه آب زیرسطحی از فونداسیون یک برج

درباره بهترين هاي بيسيـــن بدانيد...

يکي از مهمترين اهداف اين سايت تهيه آموزش هاي روان از ابزارهاي کاربردي علوم آب است.

اهميت مطالعات محيطي با ابزارهاي نوين در چيست؟

امروز با فارغ التحصيلي جمع کثير دانشجويان سالهاي گذشته و حال، با گذر از کمي گرايي ديگر صرف وجود مدارک دانشگاهي حرف اول را در بازار کار نمي زند؛ بلکه سنجش ديگري ملاک؛ و شايسته سالاري به ناچار! باب خواهد شد. يکي از مهم ترين لوازم توسعه علمي در هر کشور و ارائه موضوعات ابتکاري، بهره گيري از ابزار نوين است، بيسين با همکاري مخاطبان مي تواند در حيطه علوم آب به معرفي اين مهم بپردازد.

جستجو در بيسين