اندازه گیری تغییر در میزان اکوسیستم های مربوط به آب در طول زمان - بخش 1
1 سیستم زیست محیطی مرتبط با آب
1.1 اکوسیستم های مربوط به آب چیست؟
اکوسیستم های مربوط به آب، زیر مجموعه ای از همه اکوسیستم ها هستند (MEA، 2005). آنها حاوی منابع آب شیرین جهان، طبیعی و مصنوعی هستند و شامل دریاچه ها و مخازن هستند. رودخانه ها، نهرها، کانال ها و خورها، آب های زیرزمینی. و انواع مختلفی از تالاب ها مانند باتلاق ها، باتلاق ها، پنجه ها، زمین های ذغال سنگ نارس، مرداب ها، شالیزارها و حرا ها. اکوسیستم های مرتبط با آب را می توان به عنوان "یک مجموعه پویا از جوامع گیاهی، جانوری و میکروارگانیسم ها و محیط غیر زنده تحت سلطه حضور آب روان یا بی حرکت و تعامل به عنوان یک واحد عملکردی" تعریف کرد. (MEA ،2005؛ Dickens و همکاران، 2019).
2.1 چرا اکوسیستم های مرتبط با آب برای توسعه پایدار مهم هستند؟
آب شیرین 0.01 درصد از کل آب موجود در کره زمین را تشکیل می دهد و اکوسیستم های مربوط به آب فقط 0.8 درصد از سطح زمین را پوشش می دهند (MEA، 2005)، و با این وجود با توجه به این ارقام درصد بسیار کم، در نظر گرفتن آرایه قابل توجه است. کالاها و خدماتی که اکوسیستم های مربوط به آب برای فعال کردن و حفظ حیات در زمین ارائه می دهند. به عنوان مثال، اکوسیستم های مرتبط با آب از متنوع ترین محیط های زیست شناختی در جهان هستند که میزبان حدود 10 درصد از گونه های شناخته شده جهان هستند. آنها به حفظ چرخه هیدرولوژیکی جهانی، چرخه کربن و چرخه مواد مغذی کمک می کنند. آنها ذخیره طبیعی آب شیرین را در هنگام خشکسالی فراهم می کنند و جریان آب را در صورت سیل تنظیم می کنند. آنها آب را تصفیه می کنند و آب های زیرزمینی را دوباره پر می کنند و خدماتی را ارائه می دهند که ما در زندگی روزمره از آنها استفاده می کنیم، از جمله تأمین آب برای مصارف خانگی (امنیت آب)، کشاورزی (امنیت غذایی)، تولید انرژی، اشتغال، ناوبری، تفریح و گردشگری.
از آنجا که اکوسیستم های مربوط به آب دارای چنین ارزش قابل توجهی هستند - از جمله ارزش های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و بیولوژیکی - ضروری است که از این منبع محافظت شود و به نوبه خود، ارائه خدمات آب شیرین به جامعه و سیاره ما باشد. آب شیرین یک منبع اساسی است که برای رفاه همه موجودات زنده ضروری است. بدون حفاظت و حاکمیت موثر، اکوسیستم های مربوط به آب به راحتی کاهش می یابند، تخریب می شوند یا می توانند به طور کامل از بین بروند. برای توسعه پایدار کشورها باید اکوسیستم های مربوط به آب را بازیابی و محافظت کنیم.
3.1 اکوسیستم های مرتبط با آب در دستور کار 2030 برای توسعه پایدار
بعد زیست محیطی اهداف توسعه پایدار (SDG) برای اکوسیستم های مربوط به آب در چندین هدف و شاخص تأمین می شود. در چارچوب شاخص جهانی برای اهداف توسعه پایدار و اهداف برنامه 2030 برای توسعه پایدار، چندین شاخص SDG وجود دارد که اطلاعات خاص در مورد اکوسیستم های مربوط به آب را اندازه گیری می کند از جمله: شاخص 6.3.2: اندازه گیری کیفیت آب محیط آبهای داخلی؛ شاخص 6.4.2: اندازه گیری تنش آب و جریان های محیطی ؛ و شاخص 15.1.2: اندازه گیری تنوع زیستی آب شیرین و مناطق حفاظت شده.
علاوه بر این شاخص های SDG، به طور خاص یک شاخص وجود دارد - شاخص SDG 6.6.1 - که کاملاً به اندازه گیری تغییرات کمیت، کیفیت و منطقه فضایی آب در انواع مختلف اکوسیستم های مربوط به آب اختصاص دارد. شرح شاخص SDG 6.6.1 به شرح زیر است: تغییر در میزان اکوسیستم های مربوط به آب در طول زمان. هدف این سند راهنمایی کارشناسانی است که قصد نظارت و گزارش داده های SDG رسمی را بر روی شاخص SDG 6.6.1 دارند. بدین ترتیب اطلاعات موجود در این سند کاملاً با شاخص SDG 6.6.1 سروکار دارد. توسط آژانس نگهبان رسمی شاخص ها، برنامه محیط زیست سازمان ملل 1 (UNEP) تهیه شده است.
دبیرخانه رامسر یکی از متولیان شاخص 6.6.1 است. روش آنها براساس گزارش ملی به کنوانسیون رامسر است و در این سند آورده نشده است. گزارش های ملی به کنوانسیون رامسر برای اطلاع رسانی گزارش داستانی در مورد هدف 6.6 استفاده می شود.
شناسه تلگرام مدیر سایت: SubBasin@
نشانی ایمیل: behzadsarhadi@gmail.com
(سوالات تخصصی را در گروه تلگرام ارسال کنید)
_______________________________________________________
نظرات (۰)