انتخاب بهترین شاخص خشکسالی هیدرولوژیک به نیازهای خاص مطالعه و در دسترس بودن داده ها بستگی دارد. خشکسالی هیدرولوژیکی به کمبود آب در منابع آب سطحی و زیرزمینی مانند رودخانه ها، مخازن، سدها و دریاچه ها اشاره دارد. این نوع خشکسالی به طور مستقیم بر کیفیت و کمیت آب آشامیدنی، کشاورزی، صنعت و سایر مصارف انسانی تأثیر می گذارد. خشکسالی هیدرولوژیکی می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند کمبود بارندگی، افزایش تبخیر و تعرق، و تغییرات اقلیمی باشد. اما خشکسالی هواشناسی به کمبود بارندگی در یک دوره زمانی مشخص اشاره دارد. این نوع خشکسالی اولین مرحله خشکسالی است و می تواند منجر به خشکسالی هیدرولوژیکی و کشاورزی شود. خشکسالی هواشناسی می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند نوسانات اقلیمی، الگوهای جوی و تغییرات آب و هوایی باشد.

خشکسالی ها با شاخص های خشکسالی مخصوص بخش ها، که معمولاً از متغیرهای آب و هوایی مانند بارش، تعادل آب و هوایی، رطوبت خاک، جریان و سطح آبهای زیرزمینی نشأت می گیرند، پایش و تعیین می شوند. تأثیرات مرتبط مانند کاهش سبزه و قدرت پوشش گیاهی شاخص های مربوطه هستند. شاخص ها نمایانگر شدت خشکسالی هستند که با استفاده از ورودی های هواشناسی، اقلیم شناسی و هیدرولوژی، از جمله شاخص های ذکر شده در بالا، ارزیابی می شوند. هدف آنها اندازه گیری وضعیت خشکسالی برای یک دوره معین است. همچنین می توان شاخص ها را به عنوان شاخص در نظر گرفت. برای این گزارش، اصطلاح "شاخص" با این درک استفاده می شود که شاخص ها در این تعریف گنجانده شده اند. سازمان جهانی هواشناسی (WMO) و مشارکت جهانی آب (GWP) نمای کلی شاخص ها و شاخص های خشکسالی را که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، منتشر کرده اند.

شاخص های فرعی موجود در سطح 2 جنبه های شاخص 6.6.1 هستند که یا مدل سازی می شوند و یا نیاز به نظارت "درجا" در خود کشورها دارند. آژانس متولی متناوباً اطلاعات سطح 2 جمع آوری شده توسط کشورها را درخواست کرده و پس از کنترل کیفیت، داده های مناسب را به UNSD ارائه می دهد.

5.3 اندازه گیری کدورت دریاچه و حالت تغذیه ای

1.5.3 چرا کدورت دریاچه و حالت تغذیه ای اندازه گیری می شود؟

کدورت شاخص کلیدی شفافیت آب است، که میزان خطرناک بودن آب را کمی می کند و به عنوان شاخص در دسترس بودن نور زیر آب عمل می کند. شاخص حالت تروفیک به درجه تجمع مواد آلی در ساختار آب گفته می شود و معمولاً در رابطه با نظارت بر اوتروفیکاسیون استفاده می شود. در این زمینه می توان از هر دو پارامتر آب برای استنباط یک حالت خاص یا کیفیت یک ساختار آب شیرین استفاده کرد.

3.3 اندازه گیری منطقه تالاب

1.3.3 چرا منطقه تالاب را اندازه گیری کنیم؟

بیش از 1 میلیارد نفر کاملاً به خدمات ارائه شده توسط اکوسیستم تالاب مانند باتلاق ها، تالاب ها، پناهگاه ها، سرزمین های peatlands، باتلاق ها و شالیزارها تکیه می کنند. تالاب های طبیعی سالم و عملکردی ذاتاً با معیشت انسان، رفاه و توسعه پایدار ارتباط دارند. با این حال، تالاب ها با تهدیدهای عمده ای روبرو هستند که ناشی از تبدیل برای توسعه تجاری و کشاورزی، صید بی رویه، گردشگری، آلودگی و تغییرات آب و هوا است. نیاز به تقویت و تقویت سیاست های ملی و چارچوب های قانونی برای کمک به کشورها در حفاظت و بازیابی اکوسیستم های حیاتی تالاب ها ضروری است. اما تلاش های گذشته به دلیل کمبود اطلاعات در مورد مکان ها، انواع و اندازه منابع تالاب با مشکل روبرو شده است. این نوع داده ها و اطلاعات برای اندازه گیری اثربخشی سیاست ها، سازوکارهای قانونی و نظارتی و برای ردیابی پیشرفت به سمت SDG بسیار مهم است. علیرغم اهمیت تالاب ها، و برخلاف سایر اکوسیستم های حیاتی (به عنوان مثال جنگل ها، گیاهان حرا و آبهای داخلی)، تاکنون، میزان و پویایی اکوسیستم های تالاب به خوبی تعریف نشده، مشخص و مدلسازی شده است.

مرورگر EO امکان مرور و مقایسه تصاویر با وضوح کامل را از تمام منابع داده ای که ارائه می دهیم امکان پذیر می کند. شما به سادگی به منطقه مورد علاقه خود می روید، دامنه زمانی و پوشش ابری مورد نظر خود را انتخاب کرده و داده های بدست آمده را در مرورگر بررسی می کنید. تجسم های مختلف را امتحان کنید یا خودتان بسازید، تصاویر با وضوح بالا بارگیری کنید و تایم لپس ایجاد کنید.

2 شاخص نظارت و گزارش 6.6.1

1.2 جریان داده ها و گزارشگری جهانی

دستور کار 2030 خواستار "چارچوب پیگیری و بازبینی قوی، داوطلبانه، موثر، مشارکتی، شفاف و یکپارچه" برای نظارت بر پیشرفت در برابر SDG است (سازمان ملل، 2015). مجمع عمومی کمیسیون آماری سازمان ملل را که در آن آژانس های آماری از تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد نمایندگی دارند، وظیفه ایجاد چارچوب نظارت بر SDG را بر عهده داشت. بین آژانس و گروه متخصص در شاخص های SDG (IAEG-SDG)، شامل 30 کشور نمایندگی از تمام مناطق، برای ایجاد یک چارچوب شاخص جهانی ایجاد شد. IAEG-SDG با چارچوبی از 232 شاخص SDG موافقت کرد که متعاقباً توسط کمیسیون آمار سازمان ملل، شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (ECOSOC) و در نهایت مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شد. هدف از نظارت SDG تولید داده های با کیفیت بالا، به موقع، قابل اعتماد از نظر آماری و قابل مقایسه در مقیاس جهانی است.

1 سیستم زیست محیطی مرتبط با آب

1.1 اکوسیستم های مربوط به آب چیست؟

اکوسیستم های مربوط به آب، زیر مجموعه ای از همه اکوسیستم ها هستند (MEA، 2005). آنها حاوی منابع آب شیرین جهان، طبیعی و مصنوعی هستند و شامل دریاچه ها و مخازن هستند. رودخانه ها، نهرها، کانال ها و خورها، آب های زیرزمینی. و انواع مختلفی از تالاب ها مانند باتلاق ها، باتلاق ها، پنجه ها، زمین های ذغال سنگ نارس، مرداب ها، شالیزارها و حرا ها. اکوسیستم های مرتبط با آب را می توان به عنوان "یک مجموعه پویا از جوامع گیاهی، جانوری و میکروارگانیسم ها و محیط غیر زنده تحت سلطه حضور آب روان یا بی حرکت و تعامل به عنوان یک واحد عملکردی" تعریف کرد. (MEA ،2005؛ Dickens و همکاران، 2019).

این روش در مارس 2020 به روز شد و جایگزین نسخه منتشر شده در نوامبر 2018 می شود. این به روز رسانی شامل اطلاعات تکمیلی در بخش مقدمه و پیشینه است. اطلاعات تکمیلی دیگری نیز به چندین بخش زیرشاخص اضافه شده است، که به درک کامل تری از روند تولید داده های زیر شاخص از مشاهدات زمینی مبتنی بر ماهواره اجازه می دهد.

داده های پویایی آب های سطحی دائمی و فصلی

میزان سالانه آب دائمی و فصلی در کیلومتر مربع در سطح ملی، زیر ملی و حوضه برای بارگیری در دسترس است. علاوه بر این، میانگین های نورد پنج ساله برای ردیابی تغییرات طولانی مدت در میزان آب در دسترس است. اینها شامل سال جاری و چهار سال قبل است، بنابراین میانگین پنج ساله برای سال 2004 در نمودار براساس 2000-2004 است. از میانگین های پنج ساله برای شاخص توسعه پایدار (SDG) 6.6.1 استفاده می شود زیرا هدف SDG مربوط به ردیابی تغییرات طولانی مدت است. توجه داشته باشید که در زمینه SDG، داده های 2000-2004 به عنوان یک پایه در نظر گرفته می شود.

ابتکار پایش یکپارچه سازمان ملل و آب برای SDG 6 آخرین داده های کشور، منطقه و جهان را در مورد همه شاخص های جهانی برای هدف توسعه پایدار (SDG) 6 جمع آوری کرده است، که برای اطمینان از آب و بهداشت برای همه تا سال 2030 است. در یک خلاصه جدید به روزرسانی پیشرفت، که در 4 مارس 2021 آغاز به کار می کند، این طرح جایی را که جهان عقب است و کجا تلاش های سریع نیاز دارد، مشخص می کند.